واقعا مردن یعنی چی

واسه هر چی غصه خوردن یعنی چی

محو شدن تو افقای روشن

یا نمیشه کاریش کرد عمراً یعنی چی

چرا، همه چی بند تار موئه

چی موند از اون نگاه باشکوهت

کی میدونه ته رویات بشه

سگ دو زدن توو غربت یعنی چی

واقعا زندگی اینه عیب های جوونی بکنن پیرت

ساکت نباشی زنده میمونی

ساکت همیشه زنده میمیره

این شبا دائم بارون یعنی چی

هی گریه های آروم یعنی چی

واقعا این همه تبعیض یعنی چی

یه قبیله عاشق پاییز یعنی چی

گاهی عقب میشینی راننده نباشی

خراب میکنی فقط سازنده نباشی

گاهی دنبال بردن نیستی

میجنگی که فقط بازنده نباشی

پُر سوالم از حرفای تو

منم میگی چرا سر ندم به دستای شوهرم

آخه چرا من کشتی رو آب ندارم

اصلا چرا من سوییس به دنیا نیومدم

ولی چی میشد نه احساس میموند

نه خونِ فردا رو دستای دیروز

چه حالی میشیم اگه بعد مُردن

بفهمیم دنیا مقوایی بود؟

پس چشمات به سفیدیِ لا موهات خیره

عمری که داره مثل باد میره

به نسلی که نخواستیم پروانه شدنو

فریاد زد فقط زنده باد پیله

گاهی دوست داری تنها یه تک

راه بری روی برف ها بی فکر

گاهی دوست داری کارتون ببینی و

حس کنی تموم دنیات اینه

گاهی قلباً لازم داری

که حق باهات نباشه و بهت حق بدن

گاهی لازمه یکی بشینه

پیشت بهت بگه فقط حرف بزن

این همه جنگ واسه قدرت یعنی

چی تب صد درجه شهرت یعنی چی

این تلخیا دلیلش چیه

مرز، کشور، دولت یعنی چی

نمیدونم واسه این گریه بکنم

یا واسه اون بپیچم از خنده به خودم

آخه دختر واسه کار خارج یعنی چی

پسر با جوراب کالج یعنی چی

گاهی دایره ها سفید توو پُره

تنهایی هی میده هولت توو خودت

گاهی میفهمی بعد از کلی حرف زدن

حرفات بدرد خودت میخوره

شاید کم میاری هر وقت توو غم

مجبوری بگی تو هم عمداً خوبم

ولی سرخه هنوز از سیلی صورتت

مثل تبریز یه کوه تا گردن توو برف

اما نگاه کنی از هر زاویه

دستای گرمت پُر از خالیه

پس شهریاری اگه بتونی ببینی

از شمس معنی ثریا چیه

اما اون که باور داره نمیکشه پا پس

آخه آبی ذات همیشه توو آب هست

اینا رنگ توئه که پاشیده رو شعرام

اینا خود منم کشیده شدم رو کاغذ