راه میرم تو خیابون ها نگاهم به آسمون

فکر اینم که چی کم گذاشتم آخه مگه واسه اون

رفت و به همه گفتش خیلی راحت از رازمون

آخرشم نخرشم نفهمیدم چرا یهو عوض شد فاز اون

رفت و تنهام گذاشت درد تو دردام گذاشت

خوب می دونست نقطه ضعفم چی بود دست رو نقطه ضعفام گذاشت

به اش گفتم نرو بمون کنارم مرحم دردهام شو باز

ولی رفت و پشتشم نگاه نکرد خدا میدونه که الان کجا است

رفت منو دوستم نداشت رفت تعصب رو من نداشت

از دست رفت با اینکه میرفت جونم براش

رفت حتی یه یادگاری ام تو خونم نزاشت

از چی بگم که ازت دلخورم این روزها پُر از دلهره ام

با اینکه بعد تو آدم های مخالفی از حرف میکردن هی پرم

ولی باز من مثلِ تو نمیشم توی این سینم حرف واسه پره بی شک

موی سفید تو سرم ریشم بلند تو باعث شدی این مدلی شم

باشه منم دیگه دیگه مثل خودت میشم منم مثلِ آدم های دورت میشم

منم دیگه قیدتو زدم واسه موندنت دو دل میشم

ولی نه مثلِ تو نمیشم میرم از زندگیت مثلِ یه نقطه میشم

یادم نمیره آخرا گریه ها بغض های دیروز و پریروز و کل دیشب

رفت من و دوستم نداشت رفت تعصب رو من نداشت

از دست رفت با اینکه میرفت جونم براش

رفت حتی یه یادگاری ام تو خونم نزاشت

رفت حتی یه یادگاریم تو خونم نذاشت

برو بهتره که تکومش کنی نمی خوام وقتمو حرومش کنی

بدون دلی که واست میتپید دیگه امونش برید

برو که من دیگه طاقت ندارم یه شب یه خواب راحت ندارم

راستشو بخوای تصمیم گرفتم دیگه از این به بعد وقتم و واست نذارم

برو ولی یادت باشه حواست به کار باشه

برو ولی من بعید میدونم کسی مثل من نگران حالت باشه

استرسیم تیکم هست نمی خوام بزنی دیگه ام حرف

هرکی پرسی از تو چه خبر سکوت میکنم و میگم رفت

رفت ، رفت ، رفت من و دوستم نداشت

رفت ، رفت ، رفت تعصب رو من نداشت

از دست رفت با اینکه می رفت جونم براش

رفت ، رفت ، رفت حتی یه یادگاریم تو خونم نذاشت