دوباره ترس، دوباره دلهُره

دوباره، دلی که ازت دلخوره

دوباره بحث، دوباره استرس

دوباره، تو بیا به داد حِس برس

من بی تو گوشه گیرم

به حرف هیچکسی گوش نمیدم

این، دنیارو خُب خودم ساختم

نباشی، ترجیح میدم توش بمیرم

من خستم از همه

همین بسه، که دست تو توو دستمه

واسه من تو سَر تری از همه

حضورت اعتماد به نفسمه

نه نرو عزیزم من بدون تو مریضم

از غصه لبریزم تو اشکات نریزن

زیر بارون پشت به پنجره چقد خُشکه حنجره

چقد این روزا بهم ریختم خودمم نمیدونم من چمه

چقد پرته حواسم پنجره باز هوا سرد

چشمام به تلفن خیره همش منتظر تماسم

منتظرم برگردی، تویی دلیل دلگرمی

تویی دلیل آرامش کنارت دارم آسایش

نباشی اُفت میکنم به سختی شبامو صبح میکنم

عکسایی که پاره کردمو با چسب کنار هم جُفت میکنم

میچینم دونه دونه، میبینم رو به رومه

هر کدومش یادآور همه خاطرات خوبمونه

شاید این از بخت شوممونه که دستامون از همه دور بمونه

امیدوارم هرجا که هستی چشم حسود ازت دور بمونه

جون به جون ما کنن معرفت توی خونمونه

فکر نمیکنم هیچکسی این روزا حال و روز منو خوب بدونه

پشیمونم خب آره دلتنگتم دوباره

صد بار باهات تماس گرفتم ولی خاموش بوده شماره