اما ترونه کیف یتلظی عطشا

بچم داره میمیره به خدا به خدا

مُنّو عَلَی مادرش چشم انتظاره

مُنّو عَلَی تشنگی دوا نداره

مُنّو عَلَی کاشکی آسمون بباره

چه جوری روی دست من عزیزم

حرمله دید سفیدی گلوتو

آورده اون تیر سه شعبه ای که

زده تو علقمه باهاش عموتو

کشته منو داغ جوون تو لااقل زنده بمون

میریزه اشک من از گوشه چشمان ترم

رو لب های خشکت ای پسرم

مُنّو عَلَی شده پرپر گل یاسم مُنّو عَلَی بی جوابه التماسم

مُنّو عَلَی حرمتی نمونده واسم

من الاُذن الی الاُذن صدای ناله قلب بی قرارم اومد

بازم علی و تشییع جنازه دوباره این عبا به کارم اومد

کشته منو داغ جوون تو لااقل زنده بمون

سرت به مو بنده ای وای از دست و پا زدنت

قنداقت شد عاقبت کفنت

مُنّو عَلَی بسته این همه جسارت مُنّو عَلَی مادرش نره اسارت

مُنّو عَلَی گهواره اش نره به غارت

شبیه روضه علی اکبر

دارن به اشک پدرت میخندن

پشت حرم میان سراغ قبرت

سر تو رو رو نیزه ها میبندن

کشته منو داغ جوون تو لااقل زنده بمون