یه جمعه غروب عصرو ، قدم زدن تهرانو بعد از تو

تک و تنها زیرِ باروون ، یه چن باری رفتم ولی عصرو

تمومه کافه ها گشتم ، واسم رَدی میزاشتی

تویی که تنهایی رفتی ، یه روزی دوسم داشتی

تهران بعد تو دلگیره ، از آدما دلم سیره

دنبالت گشتم ولی اما ، دنبال تو گشتن خیلی دیره

تهران بعد تو غم داره ، دستام دستاتو کم داره

کجایی تو من نمیدونم ، دلم هنوز دوسِت داره

منو کافه و دلتنگی ، توو روزای دلسنگی

عجیبه حالِ من بی تو ، عجیبه داری میخندی

منو تهرانو خیابونا ، پرسه های دلتنگی

عجیبِ حال من بی تو ، عجیبه داری میخندی