نمیدونم شاید دارم تقاص میدم

باهام نگیر تماس بیبی نه

ببخش اگه دارم تورم عذابت میدم

بگو فایده اش چیه انقد فنا پیگیرن

من که حتی الآن حرصی ام

دو نقطه برات جلو یه پرانتز میرم

ولی ، نمیدونی چقد الآن دلگیرم

تو هم بشو بیخیال من اگه مثل قدیم نیستی یاد من

برو نمونده هیشکی پای من نمیخوامم بخری تو دیگه چیزی واسه من

ولی اگه بیاد یه شبی که باشه نور شمع من پروانه میشم که دور تو بگردم

تموم میشه فکرت با یه دونه اشک بازم نگاه میکنیم با آسمون شهر

چقدر دلم برات تنگ شده حیف خوشحال ترین منم اگه نباشم دورت

فکر به تو میتونه کلافه ام کنه اصلا همه خاطره هامونم برا من تو که

فراموش کاری منو یادت رفته الآن 3 صبحه بیدارمو خوابت رفته

عیبی نداره تو خوب باش گم منم یاد میگیرم که زود رشد کنم

اگه پی ام دادی چِک نمیکنم ببخش اصلا هم دیگه بهت فکر نمیکنم

من از دست همه اَ تو هم حرص که میخورم تورو حس نمیکنم همش غصه میخورم

اگه واسه ات جدایی سخته دیگه زنگ نزن بهت بگم کجایی بد شه

دیگه خدایی بسه بیا تمومش کنیم تو که همیشه میزاری تووی دوراهی وقتش

منم جای تو رولمو خسته میپیچم بهت زنگ نمیزنم دیگه اشک نمیریزم

حرف نمیزنم پیش هر کی میشینم بازم نمیتونم اِشغالی هر چی میگیرم

شده دلم برات تنگ بِیب بهتره بدون من نباشم حیف

سلامتیت میرم الآنم سِیک ولی برو هستش از دور حواسم بهت