♬ وقتی دستام از زمستون ؛ راز یک بهارو پرسید ♬
♬ جرات فصل دوباره ؛ تو رگام خشکید و پوسید ♬
♬ خالی ازحرفو ترانه ؛ نه شکوفایی رویا ♬
♬ نه تجسم یه ساحل ؛ واسه تنهایی دریا ♬
♬♬♬♬♬♬♬♬♬♬♬♬
♬ حرفای نگفتنیمون ؛ یک کلام عاشقونست ♬
♬ تنها آفت دلامون ؛ بغض تلخی بی بهونست ♬
♬ مثل یه کتاب شعره ؛ که به آخر نرسیده ♬
♬ که مثله یه تکیه گاهه ؛ که دیگه از عشق بریده ♬
♬♬♬♬♬♬♬♬♬♬♬♬
♬ حالا تو سکوت سردم ؛ هیچکسی صدا نمیشه ♬
♬ درای همیشه بسته ♬ دیگه هیچوقت وا نمیشه ♬
♬ شاید اینجا واسه موندن ♬ دیگه هیچ راهی نباشه ♬
♬ شاید این عاشقی جز یه ؛ خواب کوتاهی نباشه ♬
♬ نازنینم به سکوتت ؛ نکن عادت ، نکن عادت ♬
♬ نذار این راز نگفته ؛ بغضی شه تا بی نهایت ♬