یه آدم تنها ، پُر غُصه ، با چِشایِ خیس و قلبِ شکسته

کنارِ یه عالم ، غم و ماتم ، با یادگاریا تنها نشسته

یه ساعتِ کهنه روی دیوار ، خاکِ خستگیاش رویِ گیتار

یه موزیک غمگین مث بارون ، خیلی وقته که مونده رو تکرار

تو نمیدونی عاشقی چی به روزِ آدم میاره

میشینه توو قلبمون یه روز هم دوتامونو تنها میذاره

امشب ، یه جورِ دیگه تنگ شده قلبِ شکسته ی خستم

تو که گفتی تا آخر دنیا کنارِ تو هستم

چرا رفتی

امشب ، همه یِ در و دیوارا اسمتو داد میزنه من

میدونم دیگه برنمیگردی همه اینو میگن

چرا رفتی

کاغدایِ پاره ، رو زمینه ، پُرِ شعرای روزهای رفته

یه لباس ساده ، که میپوشه ، توو قرارایِ آخر هفته

نامه های کوتاه ، با گل خشک ، لایِ دفتر خاطره هاشه

نگاهی که رو به ، آسمونه ، میگه کاش دیگه دنیا نباشه

تو نمیدونی عاشقی چی به روزِ

تو نمیدونی عاشقی چی به روزِ آدم میاره

میشینه توو قلبمون یه روز هم دوتامونو تنها میذاره

امشب ، یه جورِ دیگه تنگ شده قلبِ شکسته ی خستم

تو که گفتی تا آخر دنیا کنارِ تو هستم

چرا رفتی

امشب ، همه یِ در و دیوارا اسمتو داد میزنه من

میدونم دیگه برنمیگردی همه اینو میگن

چرا رفتی