تو فصلی که برگی روی شاخه نیست

تو فصلی که گُل خوابه و شب بلند

روی آسمون دستاتو باز کن

به هرچی غمه توی دنیا بخند

قدم هاتو رو فرش برفی بذار

تماشا کن این کوچه ها رو یبار

میشه زندگی رو تو هر خونه دید

واسه این هوا چترو بیرون نیار

تو کوچه های زمستون با هوای سرد بیرون

میخونی از ته دل با شعر برف و بارون

تو کوچه های زمستون با هوای سرد بیرون

میخونی از ته دل با شعر برف و بارون