منو رد کن از این کابوس از این دنیای بیهوده

از اینکه حس کنم هرکس کنارم جای تو بوده

خلاصم کن از این دوری که صبرم رو به پایان

مث آرامشی هستم که نزدیک یه طوفان

من از روزای دور از تو از این تکرار بیزارم

من انقدر تو قفس بودم که از دیوار بیزارم

می خوام گم شم تو رویایی که حس بودنت باشه

تموم عمر من سرف تماشا کردنت باشه

منو این همه تنهایی که رو دوشم آواره

پیش .من باش

قلب من از نبودت بیزاره

منو این همه تنهایی که رو دوشم آواره

پیش من باش

قلب من از نبودت بیزاره

منو رد کن از این کابوس از این دنیای بیهوده

از اینکه حس کنم هرکس

کنارم جای تو بوده

خلاصم کن از این دوری که صبرم رو به پایان

مث آرامشی هستم

که نزدیک یه طوفان