دلم گرفت از این قفس تو حسرت یه هم نفس

من دیگه رو نمی زنم این دیگه آخرین دفعه س

من یکی دلم گرفته از خودم از این خیال بی کسی

از این که جون دادم ولی پیدا نشد فریاد رسی

آخر خطم و دیگه چشم من آب نمی خوره

این چاقو عمرا دسته ی خودشو باز نمی بره

من دیگه آخر جاده ی دلم جاده ی بی عبوریه

برنمی گردم که ته این جاده عشق و کوریه

یه راهی وا کن جلو پام دارم باز از پا در میام

دارم بازم کم میارم نه چشمای تر نمی خوام

هوامو هیچکسی نداشت دستامو ول نکن یه بار

دارم به آخر می رسم اشکامو از پا در بیار