ازت چیزی نمیپرسم با این که شدم با این همه غصه هم آغوش

یکی باید میومد توی دنیات که با قدرت بتونی ردشی از روش

ازت چیزی نمیپرسم با این که چشای هر دوتامون گریه داره

چه میدونه کسی شاید یه روزی بازم همدیگرو دیدیم دوباره

یه روزی میشه که مثل من اینجا تو هم با غصه هات هم تخت میشی

من انقد مرد بودم که ببینم تو داری با کسی خوشبخت میشی

نه با فکر من آروم میشه دنیات نه با فکر تو آروم میشه قلبم

تو انقد تو خودت بودی که حتی نفهمیدی من از این خونه رفتم

با این حالی که من دارم نمیشه یه روزم مثه سابق زندگی کرد

یه روز میفهمی من چی گفته بودم شاید اون روز حق دادی به این مرد