تو رفتی و دوبار تنهام
تو فکر روزهای خوش تو رویام‌
بیاد روزها که دوره کردیم
شعر فروغو روی دیوار قاب کردیم
تو رفتی و تموم این تن
چشم شد و رها، رها ز من
رها ز هر بودنی که با تونیست
رها ز زندگی ز هست و نیست
به هر کافه ای سر زنم به یادت
به هر مجلسی می زنم به نامت
ز هر کوچه ای رد شوم به یادگار
زنم‌قلم بنام تو به در به دیوار