کفتر چله خونمون ، کفتر خوب و مهربون ، کفر خوب و باوفا ، شاه همه

پرنده ها

وقتی میری تو آسمون ، نقطه میشی توی هوا نگات به دستای منه ، تنت

کجا ؟ دلت کجا

معلم عزیز من ، گفته یه انشا بنویس از گلهای روی زمین ، تا دل ابرا

بنویس ، چی بنویسم طوقی جون حرفی نمونده واسمون

انشا که نیست ، درد دل حرفهای ساده مشکله

بنام اون خدایی که واسه همه دنیا نفسه ، کاشکی که فردا نرسه

شبای هیچ بنده خدا نباشه مثل شب ما ، به آسمون نگاه کنه تا صبح دعا

دعا کنه ، کاشکی که شب سحر نشه هیچکسی دریدر نشه ، صابخونمون فردا نیاد اساسو تو

کوچه خیس نریزه با داد و بیداد

اگر چه نصف شب بابام ، بساطشو جمع بکنه ، یه ذره از اربده هاش سر

هممون کم بکنه

با سیلی تو گوشم نزنه ، وقتی که دلخوشیش کمه

مادربزرگ اگر بازم زیاد برام دعا کنه ، شاید اگر بیشتر از این

خدامونو صدا کنه

اگر که خواهر کوچیکم ، راه بره بازم بی عصا

طوقی خوب و باوفا ، شاه همه پرنده ها ، قسم به عظت خدا ، میبرمت

امام رضا

معلمم نگاه میکرد به کاشی روی زمین ، با بغض سردی تو صداش

گفت برو بچه جون بشین

نمره ی بیست ارزونیت

فقط تو انشاتو نخون

خستگی هامو بگیری ، غم چشمامو بگیری

درد و از تنم بگیری ، بزارین برم از اینجا

بزارین برم از اینجا

جنگ من با تن تمومه ، بردن و باختن تمومه

بزارین برم از اینجا ، موندن و رفتن تمومه

نمیخوام ، آه ، نمیتونم

به لبم رسیده جونم

نزارین اینجا بمونم ، بزارین برم از اینجا

بزارین برم از اینجا

خستگی هامو بگیری ، غم چشمامو بگیری

درد و از تنم بگیری ، بزارین برم از اینجا

بزارین برم از اینجا

بزارین برم از اینجا

جنگ من با تن تمومه ، بردن و باختن تمومه

بزارین برم از اینجا ، موندن و رفتن تمومه

نمیخوام ، آه ، نمیتونم

به لبم رسیده جونم

نزارین اینجا بمونم ، بزارین برم از اینجا

بزارین برم