معنی بنگ دانه در دیکشنری فارسی چیست؟

در این مطلب از سایت انتخاب روز پاسخ دقیق بنگ دانه در دانشنامه آزاد واژگان فارسی را پیدا خواهید کرد.

بنگ دانه در دانشنامه آزاد فارسی:

بنگ دانه. [ ب َ ن َ / ن ِ ] ( اِ مرکب ) گیاهی است از تیره بادنجانیان که علفی و دوساله است. و ارتفاعش بین 40 تا 60 سانتی متر است و برگهایش پوشیده از کرک و چسبنده است. گل آذینش گرزن یکسویه و جام گلش نامنظم و زرد روشن است. و در روی آن خطوط ارغوانی رنگ دیده میشود. بوی گلش نامطبوع و متعفن است و گاهی بجای لکه های ارغوانی لکه های سیاه بر روی گل مشاهده میشود. این گیاه دارای ماده سمی بنام هیوسیامین میباشد که ماده ای است مخدر و مسکن. بنگ. بنج. علف تخم بنگ. گیاه بزرالبنج. سیکران.سکران. بذرالبنج. ازمایلوس. اقطفیت. اسقیراس. اجواین خراسانی. کیرجک. خادعهالرجال. خداعهالرجال. سوکران ارسطور. بنگ سیاه. ( فرهنگ فارسی معین ). اقسام آن :
– بنگ دانه بلوچستانی ؛ گونه ای بنگ دانه که در هند و بلوچستان روید . بنگ بلوچستانی. سکران هندی.
– بنگ دانه زرد ؛ گونه ای بنگ دانه که گلهایش زردرنگ است. تعداد این گونه بیشتر از سایر انواع است. بنگ زرد. سکران کبیر. سکران اصغر.
– بنگ دانه سفید ؛ گونه ای بنگ دانه که گلهایش سفیدرنگ است. بنگ. بنج. بنگ سفید. اوسقوامس. بومرجوف. ( فرهنگ فارسی معین ).

نوشته معنی بنگ دانه در دیکشنری فارسی چیست؟ اولین بار در انتخاب روز. پدیدار شد.