معنی بطیحه در دیکشنری فارسی چیست؟

در این مطلب از سایت انتخاب روز پاسخ دقیق بطیحه در دانشنامه آزاد واژگان فارسی را پیدا خواهید کرد.

بطیحه در دانشنامه آزاد فارسی:

( بطیحه ) بطیحه. [ ب َ ح َ ] ( ع اِ ) جوی در سنگلاخ. ج ، بطایح و بطائح. ( ناظم الاطباء ) ( از آنندراج ) ( از منتهی الارب ). بطیحه ، بطحاء. ( منتهی الارب ). جای جمع شدن آب. رجوع به این کلمات در جای خود شود : رود طبیعی آن است که آبهایی بود بزرگ… و همی رود تا بدریایی رسد یا به بطیحه ای.( حدود العالم ). بود که از یک رود طبیعی رودهای بسیار بردارد و بکار شود و آن عمود رود همی رود تا بدریارسد یا به بطیحه ای چون فرات. ( حدود العالم ). و با او منجمی بود، کیخسرو را گفت که ای ملک زود باشد که بدین بطیحه یعنی جای جمع شدن آب بنایی و عمارتی پیدا شود و این آب بدین موضع باز خوشد. ( تاریخ قم ص 61 ).

نوشته معنی بطیحه در دیکشنری فارسی چیست؟ اولین بار در انتخاب روز. پدیدار شد.