قدیمی ترین هرم جهان در اندونزی که 25 هزار سال قدمت دارد
با اینکه هرم پلکانی جوزر در مصر رکورددار قدیمیترین هرم جهان است، به تازگی پژوهشهایی نشان داده اند که لایهای از هرم گونونگ پادانگ در اندونزی از هرم جوزر هم قدیمیتر است.
این هرم عظیم زیرزمینی در زیر تپهای در جزیره جاوه اندونزی واقع شده است.
واژه «گونونگ پادانگ» در زبان بومی سوندایی به معنای «کوه روشنگری» است؛ این مکان در طول تاریخ برای انجام آیینهای مذهبی مورد استفاده قرار گرفته است.
این سازه به عنوان بزرگترین سایت مگالیتیک (سنگهای عظیم) در جنوب شرقی آسیا شناخته میشود.
به گفته پژوهشگران مؤسسه علوم اندونزیایی، هسته این هرم از سنگهای بزرگ آندزیت ساخته شده که بهدقت تراشیده شدهاند.
کارشناسان معتقدند که این هرم در ابتدا به صورت تپهای طبیعی از گدازه شکل گرفته و سپس انسانها آن را با تراش دادن تکمیل کردهاند.
این پژوهش مهارتهای پیچیده سنگتراشی در عصر یخبندان را نشان میدهد.
این یافته جدید با این نظریه مرسوم که تمدن بشری و تکنیکهای پیشرفته معماری با شروع کشاورزی (حدود ۱۱,۰۰۰ سال پیش) به وجود آمدهاند، در تضاد است.
شواهدی از گونونگ پادانگ و مکانهای دیگری مانند گوبکلیتپه در ترکیه نشان میدهند که تکنیکهای پیشرفته ساختوساز زمانی وجود داشتهاند که هنوز کشاورزی ابداع نشده بود.
همچنین کارشناسان بر این باورند که سازندگان این بنا مهارتهای برجستهای در زمینه سنگتراشی داشتهاند.
این هرم برای هزاران سال رها شده و به مرور زمان دچار فرسایش شده بود. اما بین سالهای ۷,۹۰۰ تا ۶,۱۰۰ پیش از میلاد، ساختوساز گونونگ پادانگ مجدداً از سر گرفته و به این مجموعه ستونهای سنگی اضافه شد.
جالب اینجاست که در این بازسازی، سازندگان بهعمد بعضی از بخشهای قدیمیتر سایت را پوشاندهاند.
تیم باستانشناسان و زمینشناسان سازمان پژوهش و نوآوری ملی اندونزی لایههای مختلفی از این سازه را در مساحتی نزدیک به ۱۵ هکتار کشف کردند که طی هزاران سال ساخته شدهاند.
پژوهشگران میگویند که لایههای زیرزمینی گونونگ پادانگ بین ۹,۵۰۰ تا ۲۸,۰۰۰ سال قدمت دارند که این مکان تاریخی را نهتنها به اولین هرم، بلکه به قدیمیترین سازه یکپارچه جهان تبدیل میکند.
قدیمیترین هرم شناختهشده فعلی، یعنی هرم جوزر در مصر، حدود ۴,۶۹۲ سال قدمت دارد.
پیشتر اعلام شده بود که این هرم عظیم که روی یک آتشفشان خاموش ساخته شده، ممکن است گنجینههای ناشناختهای از دوران مصر باستان را در خود پنهان کرده باشد.
عمیقترین بخش این سازه حدود ۳۰ متر عمق دارد و اتاقهای مخفی آن احتمالاً حقایق ناشناختهای را درباره تمدنهای باستانی این منطقه فاش خواهند کرد.