«سینما» ویگرد ندارد و دچار «هوشنگ» شده است/ اگر «هوشنگ» و «وِیگَرد» در تعادل نباشند «حال سینما» خراب خواهد بود – اخبار سینمای ایران و جهان
سینماپرس: سید محمد بهشتی در همایشی با نام «سینمای ایران، نگاهی به آینده» به دو شخصیت اسطورهای به نامهای «هوشنگ» و «وِیگَرد» اشاره کرد و با بیان اینکه گفته میشود این دو همزاد هستند، اظهار کرد: هوشنگ برای برقراری عدل است و ویگرد برای امارت و ساختن. اگر این هوشنگ و ویگرد در تعادل نباشند حال سینما خراب خواهد بود.
به گزارش سینماپرس، صبح روز دوشنبه، یکم بهمنماه همایشی با نام «سینمای ایران، نگاهی به آینده» با حضور مدیران سینما، سید محمد بهشتی، تعدادی از هنرمندان و دانشجویان سینما در موزه سینما برپا شد.
در این همایش سید محمد بهشتی سخنانی را در ارتباط با نسبت سینما و حکمرانی مطرح کرد که مثل همیشه با ادبیاتی متفاوت و پر از استعاره و حکایت بحث خود را به نتیجهگیری رساند.
او ابتدا با اشاره به اینکه در متون گذشته آمده که آبادانی محصول عدل و امارت است، عدل را بودن هر چیز در جای خود و امارت را نیز ساختن معنا کرد.
وی سپس ادامه داد: زمانی سینما آباد میشود که عدل و امارت باشد. وقتی عدل نباشد همه چیز در ظلمت است و امارت کردن زمانی اتفاق میافتد که در روشنایی باشد.
بهشتی برای ادامه بحث خود به دو شخصیت اسطورهای به نامهای «هوشنگ» و «وِیگَرد» اشاره کرد و با بیان اینکه گفته میشود این دو همزاد هستند، اظهار کرد: هوشنگ برای برقراری عدل است و ویگرد برای امارت و ساختن. اگر این هوشنگ و ویگرد در تعادل نباشند حال سینما خراب خواهد بود.
او افزود: اگر الان سینما را در این ترازو بگذاریم باید گفت که سینما ویگرد ندارد و دچار هوشنگ شده است. مثلاً میگویند: همه سینما چند؟ (فیلم را) فقط خودمان میسازیم. بعد خودمان هم میبینیم. برایشان مهم نیست که سینما بیننده داشته باشد یا نه. رفتار هوشنگی این است که میخواهیم خودکفایی کنیم ولی کشور به فرونشست میرسد.
این مدیر فرهنگی گفت: تا سال ۱۳۷۰ یک پیشخوان فرهنگی داشتیم و حاکمیت تصمیم میگرفت که چه چیزی نمایش دهد. یک بار مثل کشورهای سوسیالیستی همه چیز عیان بود و بی پرده، یک بار هم مثل کشورهای سرمایهداری در پرده و پوشش ولی از سال ۱۳۷۰ به دلیل تحولات در تکنولوژی این پیشخوان تغییر کرد و دیگر مدیریت پیشخوان فرهنگی در دوران قرنطینه وجود ندارد. مثل سینمای آمریکا که در آن هیچ نظارتی وجود ندارد و به جایش نقش و الگوی ویگردی بیشتر میشود.
وی با بیان اینکه «یک روز سینمای ما قلههای رفیعی را فتح کرده بود ولی امروز آن اتفاقها به خاطره تبدیل شدهاند» گفت: ما در سال ۶۲ که کار را شروع کردیم چنین سرمایهای نداشتیم ولی الان شرایط تغییر کرده، پس شدنی است که دوباره سینمای درخشان و جهانگیری داشته باشیم. این سینما زیر بمباران هم حرکت میکرد و الان هم میتواند به این شرط که ما با رفتار ویگردی بیشتر فعالیت کنیم. رفتار ویگردی مثل باغبان است و رفتار هوشنگی مثل نجار. فراموش نکنیم که فیلم را فیلمساز میسازد. ما باید شرایطی فراهم کنیم که او فیلم خود را بسازد. خطوط قرمز هم مشخص است. نقش ویگرد در نقش باغبان و حامی باید فعال شود و به هیچ وجه فاعل نباشد.