سخنران «اختتامیه جایزه پژوهش سال سینمای ایران» رسما خواستار ارتباط مستقیم با «آمریکا» و «رژیم صهیونیستی» شد! – اخبار سینمای ایران و جهان
سینماپرس: آیین اختتامیه هفتمین دوره جایزه پژوهش سال سینمای ایران با سخنرانی بلاوجه فردی به نام «حبیب احمدزاده» همراه گردید. سخنانی که اگر نخواهیم آن را ترجمانی بر ادبیات رایج ستون پنجم دشمن در فضای این روزهای کشور بدانیم، لازم است تا ایراد آن را به حساب کم سوادی گوینده بگذاریم و عدم شناخت لازم ایشان از موضوعات جهانی بدانیم.
به گزارش خبرنگار اعزامی سینماپرس به آیین اختتامیه هفتمین دوره جایزه پژوهش سال سینمای ایران؛ این مراسم که با حضور مدیرانی همچون رائد فریدزاده رئیس سازمان سینمایی، مهدی احمدی مدیرکل حوزه وزارتی، مهدی شفیعی معاون سازمان سینمایی، محمد حمیدی‌مقدم مدیرعامل مرکز گسترش سینمای مستند، تجربی و پویانمایی، علی دهکردی مدیرعامل خانه سینما و جمعی از اهالی سینما در کنار قادر آشنا دبیر این رویداد امروز سه شنبه ۴ دی ماه در تالار رودکی در حالی برگزار شد، با یک حاشیه ویزه همراه گردید و آن هم سخنرانی بلاوجه فردی به نام «حبیب احمدزاده» بود. فردی که با قرار گرفتن در پشت تریبون رسمی این مراسم اقدام به بیان سخنانی مشکوک و مغایر با امنیت ملی کشور نمود. سخنانی که اگر نخواهیم آن را ترجمانی بر ادبیات رایج ستون پنجم دشمن در فضای این روزهای کشور بدانیم، لازم است تا ایراد آن را به حساب کم سوادی گوینده بگذاریم و عدم شناخت لازم ایشان از موضوعات جهانی بدانیم. سخنانی که تنها به شهید خواندن یک نهیلست فاسق محدود نشد و با تحلیل ایشان از لزوم ارتباط مستقیم با ایالات متحده آمریکا به موضوع رژیم صهیونیستی کشیده شد و در نهایت با توصیه ایشان برای ارتباط برقرار کردن با صهیونیست‌ها به اوج خود رسید و با ادعای تجربه‌های ارتباط گیری شخصی ایشان با صهیونیست‌ها همراه گردید.
پس اگر چه ممکن است مطالب مطرح شده توسط این فرد به خاطر میل وافر ایشان برای سلبریتی شدن و جلب توجه رسانه‌ای قلمداد شود؛ اما با این همه نه تنها لازم است تا چرایی و چگونگی روابط این فرد با تعداد قابل توجهی از صهیونیست‌ها، آن هم در اوج جنگ و درگیری مستقیم جبهه مقاومت با این رژیم جعلی به سرعت مورد پیگیری نهادهای امنیتی قرار گیرد، بلکه ضرورت دارد تا نهادهای حامی ایشان نیز به صورت شفاف نسبت به مشروعیت این سخنان واکنش عملی نشان داده و در روابط خود با این فرد تجدید نظر جدی نمایند. فردی که حالا چند سالی است که به عنوان مغزمتفکر برخی ساختارهای فرهنگی بر آمده از نهادهای انقلاب اسلامی مبدل گردیده است و از حمایت‌های ویژه مادی و معنوی ایشان ارتزاق می‌نماید.
البته دعوت از این فرد برای ایراد سخنرانی در آیین اختتامیه هفتمین دوره جایزه پژوهش سال سینمای ایران در حالی بود که در ابتدای این مراسم قادر آشنا روی صحنه آمد و درباره آمار این دوره گفت: این جایزه بسیار تخصصی است و ۱۲۰ اثر به دبیرخانه این دوره رسید که شامل رساله، مقاله، طرح‌نامه و کتاب بودند. بیشترین سهم را از این آثار آقایان و ساکنان تهران داشتند.
وی تاکید کرد: من بر این باور هستم که پژوهش نیاز دیروز، امروز و آینده ما است و بدون پژوهش همه کارها به بیراهه می‌رود. کار پژوهش تولید علم، دانایی و آگاهی است. ما نیازمند پژوهشی هستیم که کاربردی و راهگشا باشد. از طرفی پژوهشگران نیز توقع دارند که مدیران در تمام سطوح مختلف به این آثار توجه کنند.
همچنین در این مراسم مهدی احمدی مشاور عالی وزیر و مدیرکل حوزه وزارتی وزارت ارشاد با اشاره به ۲ چالش در حوزه پژوهش سینما عنوان کرد: پژوهشگر برای موفقیت در آثار سینمایی باید از تمام فاکتورهایی که برای عمق پیدا کردن یک فیلمنامه نیاز است، استفاده کند مانند پژوهش میدانی، مکتوب و …. ما در حوزه پژوهش در علوم نرم و علوم انسانی با انسداد راهبردی و کاربردی مواجه هستیم یعنی فضای پژوهشی ما به طرح پرسش‌ها و مطالب جدید پاسخ نمی‌دهد و از طرفی پژوهش‌های ما در بسیاری امور کاربرد ندارند.
وی تصریح کرد: سینما نیاز به امیدآفرینی دارد و برای دستیابی به این مهم ما نیازمند طرح ایده‌ای نو هستیم. در این راه پژوهش می‌تواند تأثیرگذار باشد، پژوهشی که سوالی را مطرح و جواب درستی برای آن ارائه کند.
احمدی در پایان گفت: پژوهش مطلوب می‌تواند جامعه و سینما را به وضعیت بهتری نزدیک کند و این رابطه منطقی می‌تواند در اصلاح رفتار عمومی جامعه نیز تأثیرگذار باشد.
در ادامه مراسم تجلیل از مهدی رحیمیان پژوهشگر و محقق حوزه سینما برگزار شد.
وی تصریح کرد: متأسفانه فاصله زیادی بین پژوهش‌های ما و نتیجه نهایی در سینما وجود دارد.
وی با اشاره به پژوهش آکادمیک گفت: پژوهش‌های آکادمیک ما که بیشتر به صنعت سینما نگاه می‌کند، خیلی کاربردی نیستند و ما نمی‌توانیم نتایج عینی آن را در آثار تولیدی مشاهده کنیم. در این پژوهش‌ها رساله و مقالات ما بیشتر بر پایه نظریات و ترجمه‌ها مبتنی هستند. با این سابقه و غنا در سینما ما نیاز داریم که خودمان درباره سینمای بومی نظریه مطرح کنیم.
این پژوهشگر عنوان کرد: تنها نظریه سینمای ایران مربوط به مرحوم دکتر کاووسی است که نظریه‌ای تحت عنوان فیلمفارسی مطرح کردند که آن نظریه هم تاکنون به شکل گسترده تبیین نشده است.
وی ادامه داد: در حوزه پژوهش فناوری هم امروزه انقلاب دیجیتال اساس سینما را دگرگون کرده است. ما در این زمینه نیز آثار کمی داریم و بیشتر وابسته به آثار ترجمه‌ای هستیم.
رحیمیان در پایان گفت: پژوهش تولیدکننده علم است اما تاکنون پژوهش‌های ما نتوانسته‌اند به مقولات آموزشی تبدیل شوند. آموزش سینمای ما نیز نیازمند حرف‌های تازه‌ای است.
رائد فریدزاده رئیس سازمان سینمایی نیز در این مراسم عنوان کرد: اینکه در سال یک هفته را به عنوان هفته پژوهش نامگذاری می‌کنند مساله خطرناکی است زیرا پژوهش را به وجه تزئینی تبدیل می‌کند درحالی که پژوهش بطن و اساس هرکاری است.
وی افزود: خیلی از ما تمایز جدی میان نظر و اجرا قائل هستیم. درحالی که هر عملی به خصوص در حوزه فرهنگ و هنر عمل مبتنی بر یک نظر است. اگر ما مشکلات و معضلات جدی داریم به دلیل توجه نکردن جدی به این موضوع است.
رئیس سازمان سینمایی یادآور شد: اگر ما مساله را درست متوجه نشویم، نمی‌توانیم راهکار درستی برایش ارائه کنیم. مهم‌ترین کاربرد پژوهش نیز این است که مشکل را پیدا و برایش راهکاری ارائه کند.
در ادامه مراسم با پخش ویدئویی یادبود زنده‌یاد اکبر عالمی برگزار شد.
همچنین در ادامه برگزیدگان هفتمین دوره از جایزه پژوهش سال سینما به شرح زیر معرفی شدند:
بخش مقاله
برگزیده: حبیبه علیمردانی
شایسته تجلیل: حمیدرضا دانش ناری و زینب خواجوی فخرداوود، نازنین هنرخواه
بخش طرح‌نامه
برگزیده: مهدی سلطانی کرد فرامرزی
شایسته تجلیل: محمدتقی فیاضی
بخش پژوهش
برگزیده: محمد کمالی‌زاده
شایسته تجلیل: اقبال خالدیان
بخش کتاب
برگزیده: امیر امیری مهریاد
بخش پایان‌نامه
برگزیده: علیرضا خواجه غیاثی
شایسته تجلیل: امیرحسین گشتاسبی راد، آرش گرگین
