بیوگرافی شهلا ریاحی اولین کارگردان زن ایران (تصاویر)
شهلا ریاحی، هنرمند پیشکسوت قبل و بعد از انقلاب در سینما و تلویزیون است. این هنرمند محبوب، سال‌های سال در حرفه بازیگری، کارگردانی، گویندگی و دوبلوری فعالیت کرد و هنر خود را به نمایش گذاشت. اما متاسفانه خانم ریاحی مدتی به بیماری آلزایمر گرفتار شده و تحت مراقبت شدید بود.
به گزارش ستاره، در این مطلب بیوگرافی کاملی از این هنرمند محبوب آورده شده است.
بیوگرافی شهلا ریاحی
خانم ریاحی با نام اصلی قدرت‌الزمان وفادوست، متولد ۱۸ شهریور سال ۱۳۰۵ در تهران است. ایشان از بازیگران سینما، تلویزیون و تئاتر هستند و علاوه بر بازیگری تجربه دوبلوری و کارگردانی نیز داشته‌اند. پدر وی، آقاشیخ وفادوست، اهل سبزوار و مادرش زهرا عسگری، از اهالی قم بوده است. خانم زهرا عسگری، شهلا را در سن ۱۴ سالگی به دنیا می‌آورد و متاسفانه خانم ریاحی پدر خود را در کودکی از دست می‌دهد. این هنرمند تحصیلات خود را تا سیکل ادامه داده و پس از آن در سن ۱۷ سالگی به کمک همسر خود، اسماعیل ریاحی (از علاقمندان تئاتر)، به صحنه تئاتر رفت.
جالب است بدانید که خانم ریاحی که نام اصلی او قدرت الزمان بوده است، پس از ازدواج به علت عشق به همسر و چشم‌های شهلایی او، نام خود را به شهلا ریاحی تغییر داد!
همسر و خانواده
همسر خانم ریاحی، اسماعیل ریاحی (پسر عموی ناتنی شهلا) نام دارد که از کارگردانان قدیمی سینماست. همسر وی ابتدا دبیر دبیرستان بوده و بعد‌ها جذب تئاتر و سینما می‌شود. این زوج دارای دو فرزند (منوچهر ریاحی و پریچهر ریاحی) هستند. پسر آن‌ها، منوچهر ریاحی دکترای معماری و اکولوژی انسانی داشته و عضو هیات علمی و مدیر دپارتمان معماری سازگار با محیط است؛ منوچهر ریاحی برای تحصیل به سوئد می‌رود و و همان جا به کار و تحصیل مشغول شده و با مهوش اسدیان، ازدواج می‌کند و اکنون صاحب فرزند و نوه هستند. پریچهر تنها دختر خانم ریاحی نیز ساکن کاناداست و نویسنده است.
خانم ریاحی بسیار به همسر خود، مرحوم اسماعیل ریاحی علاقه داشت و به او وابسته بود. اسم هنری اسماعیل ریاحی، فرامرز بود و خانم ریاحی او را بابافری صدا می‌کرد. اسماعیل ریاحی صبح روز ۲۲ آبان ۱۳۸۹ در خانه‌اش در گذشت و در قطعه هنرمندان بهشت زهرا به خاک سپرده شد.
خانم ریاحی گفته است: “ ریاحی تنها کسی بود که همیشه در کنارم بود و حتی یک لحظه تنهایم نگذاشت. “ در یک مصاحبه از خانم ریاحی پرسیدند بهترین خاطره‌ای که از ایشان دارید، چیست؟ و ایشان در پاسخ گفتند: “ تمام روز و شب‌هایی که در زندگی با ریاحی داشتم برایم خوب، شیرین و دلچسب بوده و هیچ نگرانی‌ای نداشتم. امیدوارم همه جوان‌ها هم ازدواج کنند و تا آخر عمر در زندگی با همسرشان یکرنگ و یکدل باشند. “
شروع فعالیت هنری
خانم ریاحی از سال ۱۳۳۰ تاکنون مشغول به فعالیت است. او اولین تجربه تئاتر خود را در نمایشنامه‌ای به نام «سیاست هارون‌الرشید» به کارگردانی معزالدیوان فکری تجربه کرد و نقش اول دختر آن نمایش را بر عهده داشت. پس از آن با کار‌های دوم و سوم خود مورد توجه و استقبال بسیار زیاد مردم قرار گرفت.
وی در سال ۱۳۳۰ با فیلم «خواب‌های طلایی» به کارگردانی معزالدیوان فکری سینما را تجربه کرد و در سال ۱۳۳۵ با ساخت فیلمی به نام مرجان به عنوان اولین کارگردان خانم سینمای ایران معرفی شد و دکتر منوچهر ریاحی فرزند وی که در آن زمان پسر بچه‌ای خردسال بود، در این فیلم ایفای نقش کرد.
علاوه بر این‌ها، خانم ریاحی از دهه ۳۰ وارد رادیو شد؛ او در آن سال‌ها گوینده رادیو و تلویزیون، مجری برنامه‌های کودک و تلویزیون بود و فیلم‌های ایرانی و خارجی زیادی را در کنار بزرگانی همچون حسین عرفانی، منوچهر نوذری، احمد رسول‌زاده، ولی‌الله مؤمنی، نصرالله مدقالچی و … دوبله کرد. از جمله فیلم‌های معروفی که ایشان دوبله کرده‌اند، می‌توان به دلیجان آتش و بربادرفته اشاره کرد.
این پیشکشوت محبوب، پس از فعالیت‌های بسیاری که قبل از انقلاب داشت، بعد از گذشت چندین سال از انقلاب ۵۷ دوباره به فعالیت‌های خود ادامه داد و نخستین فیلم او بعد از انقلاب، فیلم گل مریم درسال ۱۳۶۶ بود.
شعر
جالب است بدانید که خانم ریاحی علاوه بر همه هنر‌هایی که ذکر کردیم، شعر هم می‌سرایند و مضمون اکثر شعر‌های ایشان خانواده و به خصوص نوه‌هایشان است.
درگذشت شهلا ریاحی
منوچهر ریاحی فرزند این بازیگر قدیمی سینما و تلویزیون، در گفت‌وگویی با ایسنا، بیان کرد: خانم ریاحی ساعت ۲۰ سه‌شنبه دهم دی در همان مرکزی که بیش از یک سال بود نگهداری و پرستاری می‌شد درگذشت.
فعالیت‌های هنری
سینما
نهنگ عنبر ۲ (۱۳۹۵)؛ حضور افتخاری
دعوت به شام (۱۳۷۹)
بادام‌های تلخ (۱۳۷۸)؛ حضور افتخاری
چشم عقاب (۱۳۷۷)
فرار از جهنم (۱۳۷۵)
سلام به انتظار (۱۳۷۴)
انتهای قدرت (۱۳۷۳)
تحفه هند (۱۳۷۳)
حالا چه شود! (۱۳۷۳)
رویای نیمه‌شب تابستان (۱۳۷۳)
عروسی خون (۱۳۷۳)
مرضیه (۱۳۷۳)
می‌خواهم زنده بمانم (۱۳۷۳)
بدل (۱۳۷۲)
بی تو هرگز (۱۳۷۲)
چشمهایم برای تو (۱۳۷۱)
دلاوران کوچه دلگشا (۱۳۷۱)
رابطه پنهانی (۱۳۷۱)
دلشدگان (۱۳۷۰)
دیدار در استانبول (۱۳۷۰)
راه و بیراه (۱۳۷۰)
تیغ آفتاب (۱۳۶۹)
دو فیلم با یک بلیت (۱۳۶۹)
بچه‌های طلاق (۱۳۶۸)
رانده شده (۱۳۶۸)
زمان ازدست‌رفته (۱۳۶۸)
مرگ پلنگ (۱۳۶۸)
در مسیر تندباد (۱۳۶۷)
گلنار (۱۳۶۷)
پرستار شب (۱۳۶۶)
پرنده کوچک خوشبختی (۱۳۶۶)
گل مریم (۱۳۶۶)
خانه‌خراب (۱۳۵۴)
پسرخوانده (۱۳۵۲)
سراب (۱۳۵۲)
صخره سیاه (۱۳۵۲)
حکیم‌باشی (۱۳۵۱)
آسمون بی‌ستاره (۱۳۵۰)
درشکه‌چی (۱۳۵۰)
دل‌های بی‌آرام (۱۳۵۰)
شاطر عباس (۱۳۵۰)
شب عروسی (۱۳۵۰)
بهشت دور نیست (۱۳۴۸)
بهرام شیردل (۱۳۴۷)
چرخ فلک (۱۳۴۶)
خشم کولی (۱۳۴۷)
عروس تهران (۱۳۴۶)
فردای باشکوه (۱۳۴۶)
میلیونر‌های گرسنه (۱۳۴۶)
بیست سال انتظار (۱۳۴۵)
گدایان تهران (۱۳۴۵)
جهان پهلوان (۱۳۴۵)
شارلاتان (۱۳۴۵)
شیطان در می‌زند (۱۳۴۳)
جاده مرگ (۱۳۴۲)
عروس دهکده (۱۳۴۱)
عشق بزرگ (۱۳۴۰)
مرغابی سرخ‌کرده (۱۳۴۰)
عروسک پشت پرده (۱۳۳۹)
آفت زندگی یا مرفین (۱۳۳۹)
بوسه مادر (۱۳۳۵)
مرجان (۱۳۳۵) [کارگردان و بازیگر]
برای تو (۱۳۳۴)
چهره آشنا (۱۳۳۲)
دختر چوپان (۱۳۳۲)
دختر سر راهی (۱۳۳۲)
گناهکار (۱۳۳۲)
نیمه راه زندگی (۱۳۳۲)
دزد عشق (۱۳۳۱)
یک نگاه (۱۳۳۱)
خواب‌های طلائی (۱۳۳۰)
تلویزیون
۱۳۸۱؛ مهمان‌پذیر طوبی به کارگردانی منوچهر پوراحمد؛ پخش در نوروز ۱۳۸۳ از شبکه ۱
۱۳۸۰–۱۳۸۱؛ لحظه قاصدک به کارگردانی ایرج حبشی؛ پخش در برنامه کودک و نوجوان از شبکه ۲
۱۳۷۹؛ یک میهمان به کارگردانی حسن هدایت؛ تهیه شده برای شبکه جهانی سحر
این خانه قشنگ است به کارگردانی حسین کامران؛ پخش در اواسط دهه هفتاد از «سیمای خانواده»
قو‌های سپید به کارگردانی داریوش جهانگیری؛ پخش در نیمه دوم دههٔ ۷۰ از برنامه «سیمای خانواده»
۱۳۷۶؛ قصه‌های چهار فصل؛ پخش از شبکه ۱
۱۳۷۶؛ بازی زندگی به کارگردانی مجید بهشتی؛ پخش از شبکه ۱
۱۳۷۵؛ فروشگاه به کارگردانی احمد بهبهانی؛ پخش از شبکه ۳
۱۳۷۵؛ جدال بی‌حاصل به کارگردانی مسعود رشیدی؛ پخش از برنامه «سینمای خانواده»
۱۳۷۴؛ جای خالی دریا به کارگردانی هوشنگ توکلی
۱۳۷۴؛ بر سر دوراهی به کارگردانی مجید بهشتی
۱۳۷۴؛ آتیه به کارگردانی رضا صفایی؛ پخش ازشبکه ۱
۱۳۷۴؛ درد پنهان؛ پخش هر روز ظهر از برنامه سیمای خانواده
۱۳۷۴؛ مجموعه «قصه شب سیما» به کارگردانی مسعود فروتن؛ پخش ازشبکه ۱ (بازی در اپیزود «خانه عشق» )
۱۳۷۳؛ غنچه‌ها به کارگردانی سعید نادری
۱۳۷۳؛ خانه در آتش به کارگردانی علی نقی‌لو؛ پخش از شبکه ۱
۱۳۷۳؛ همسران به کارگردانی بیژن بیرنگ و مسعود رسام؛ پخش ازشبکه ۲
۱۳۷۲؛ همسایه‌ها به کارگردانی حسن فتحی؛ پخش از شبکه ۲
۱۳۷۲؛ سنگ و شیشه به کارگردانی جمشید حیدری؛ پخش از شبکه ۲
۱۳۷۲؛ ستاک به کارگردانی سعید نادری
۱۳۷۱؛ بیا تا گل برافشانیم به کارگردانی خسرو ملکان
۱۳۷۰؛ این خانه دور است به کارگردانی بیژن بیرنگ و مسعود رسام؛ پخش از شبکه ۲
۱۳۶۸؛ ازدواج پر ماجرا به کارگردانی منوچهر پوراحمد؛ پخش در نوروز ۱۳۶۹ از شبکه ۱
۱۳۶۸؛ چراغ خانه به کارگردانی منوچهر پوراحمد؛ پخش از شبکه ۱
۱۳۶۷؛ بخش چهار جراحی به کارگردانی مسعود فروتن
۱۳۶۵؛ در خانه به کارگردانی بیژن بیرنگ ومسعود رسام؛ پخش از شبکه ۲ (در نقش «عزیز خانم»)
۱۳۵۶؛ ایتالیا ایتالیا به کارگردانی نوذر آزادی (در نقش «انور زمان»)
نمایش‌ها
مکافات
مستنطق
مارگریت گوتیه
فرشته زمینی
عروسی فیگارو
طلاق ممنوع
شب بحرانی
سیاه و سفید
زنم میشی
رومئو و ژولیت
راهزنان
ده عروسک سیاه
دون ژوان
دزد بغداد
در راه شیطان
دختر چوپان
خانم کاملیا
جاده زرین سمرقند
توراندخت
تله
تشک پر قو
پیچ خطرناک
بدرالدین و مه پاره
باغ‌وحش شیشه‌ای
بادبزن خانم ویندیرمیر
امشب به قتل می‌رسد
اسب بالدار
آخرین لحظه
سیاست هارون‌الرشید
عکس هایی از خانم ریاحی
سخن آخر
در این مطلب بیوگرافی خانم شهلا ریاحی آورده شد. اما خوب است بدانید که خانم ریاحی به قدری در حرفه خود مسلط بوده که از سوی وزارت ارشاد، مدرک معادل دکترا را گرفته است.
