بهترین تعریف «سینمای شاعرانه» این است که سینما، سینمای «دیدن» باشد نه سینمای «تماشا کردن» / «فیلمساز» وقتی دنبال سینمای «شاعرانه» است نباید دغدغه «جذب مخاطب» را داشته باشد
سینماپرس: «هاتف علیمردانی» با بیان این مطلب که سینمای شاعرانه در تعریف کلاسیک نمیگنجد، گفت: من معتقدم که یک فیلمساز وقتی دنبال سینمای شاعرانه است، نباید دغدغه جذب مخاطب را داشته باشد. درست مثل حافظ که وقتی شعر مینوشت، به مخاطب فکر نمیکرد؛ شعر بود و مخاطب بعداً پیدا شد. اگر اثر، فیک یا سطحی نباشد و ساختارمند و هدفمند باشد، بیان احساس درست خودش اتفاق میافتد و به نظر من همین تعریف، بدون نیاز به تعریف کلاسیک، میشود سینمای شاعرانه.
