لوله‌های فلزی در صنعت و ساختمان‌ها برای انتقال مواد گازی و سیالات به کار می‌روند. انواع مختلفی از لوله‌های فلزی وجود دارند که هرکدام خصوصیات منحصر به فردی دارند. این مقاله به معرفی و تفاوت‌های بین لوله گازی و گالوانیزه می‌پردازد و در ادامه، نحوه عایق‌کاری لوله‌های فلزی را بررسی می‌نماید.

لوله‌های فلزی یکی از عناصر اساسی در ساختمان و صنعت هستند. آنها برای انتقال مواد گازی یا سیالات به کار می‌روند و می‌توانند انواع مختلفی از فلزات را شامل شوند.

لوله گازی:

لوله گازی عمدتاً برای انتقال گازهای طبیعی مورد استفاده قرار می‌گیرد. این لوله‌ها معمولاً از جنس فولاد کربنی ساخته شده‌اند و دارای ویژگی‌هایی نظیر مقاومت در برابر فشار و دما هستند.

لوله سیاه

لوله سیاه که در بازار به اسم لوله فولادی نیز شناخته می‌شوند جهت انتقال آب و گاز از منبع اولیه به مصرف کننده نهایی کاربرد دارد همچنین به منظور تامین گاز مصرفی در خانه ها، منازل مسکونی، آپارتمان ها و ساختمان ها لوله سیاه، کاربرد دارد. لوله سیاه مانیسمان به دلیل مقاومت بالایش در برابر گرما و فشار، در سیستم های اسپرینکلر آتش نشانی ها کاربرد فراوان دارد. لوله فولادی یا لوله سیاه می‌تواند به وسیله جوشکاری رزوه یا فلنج به یک لوله فولادی دیگر متصل شود. عموما لوله های سیاه در خطوط انتقال گاز کاربرد دارند و در اکثر کاربردها به غیر از انتقال آب های آشامیدنی، می‌توانند جایگزین مناسبی برای لوله ها گالوانیزه باشند.همچنین در مبدل های حرارتی، گرمایش و سرمایش آب نیازمند استفاده از لوله های سیاه است. البته براساس نوع کیفیت و ابعاد لوله سیاه بعنوان لوله داربست نیز به کار می‌رود.

لوله گالوانیزه

لوله گالوانیزه یک نوع لوله سیاه یا لوله فولادی است که توسط فلز روی سطح آن پوشش داده شده است. این فلز روی باعث افزایش عمر لوله می‌شود. از طرفی دیگر پوشش گالوانیزه باعث افزایش مقاومت لوله در برابر خوردگی، زنگ زدگی و رسوبات معدنی می‌شود. لوله های گالوانیزه یک جز اساسی در خطوط انتقال آب آشامیدنی می‌باشند. همچنین لوله گاوانیزه سپنتا و لوله گالوانیزه ساوه نیز از مدل‌‌های لوله گالوانیزه می‌باشد.

در انجام عملیات گالوانیزه کردن معمولا از روش های متفاوتی استفاده می شود. رایج ترین روش عملیات گالوانیزه کردن روش غوطه ور سازی گرم لوله های فولادی می باشد. در گالوانیزه کردن به این روش ابتدا لوله های فولادی را با توجه به استاندارد های موجود برای انجام پروسه گالوانیزاسیون آماده می کنند. با این کار پوشش های مورد نظر بهتر توسط لوله‌ها جذب می شوند و عملیات گالوانیزاسیون بهتر و با کیفیت بیشتر صورت می‌پذیرد.

یکی از بزرگ ترین معایب لوله های گالوانیزه، پوسته پوسته شدن فلز روی پوشانده شده در داخل این لوله‌ها است. این پوسته پوسته شدن می‌تواند موجب مسدود شدن جریان گاز شود؛ به همین دلیل است که از این لوله ها در خطوط گازرسانی استفاده نمی‌شود. کنده شدن این پوشش روی می تواند موجب از هم پاشیدگی لوله گالوانیزه شود.

لوله‌های فولادی و لوله فلزی گالوانیزه دو نوع متداول از لوله‌های مورد استفاده برای حمل مایعات و گازها هستند، ضمن شباهت‌هایی که با هم دارند، بسیار با هم متفاوت هستند. به طور معمول هر دوی این لوله‌ها از فولاد تهیه می‌شوند، اما لوله‌های گالوانیزه طی فرآیند گالوانیزاسیون قرار می‌گیرند و سطح لوله به وسیله فلز روی پوشش داده می‌شود. لوله‌های گالوانیزه معمولاً گران‌تر از لوله‌های فولادی هستند که فرایند گالوانیزه شدن را طی نکرده‌اند. همچنین برخی دیگر از تفاوت های لوله سیاه و لوله گالوانیزه به شرح زیر می‌باشد.

لوله گالوانیزه، لوله‌ای است که با پوشش لایه‌هایی از رویه روی آن غنی شده است. این پوشش معمولاً از رویه روی به منظور جلوگیری از خوردگی و افزایش مقاومت در برابر عوامل خارجی به کار می‌رود.

تفاوت‌ها و کاربردها:

در این بخش، تفاوت‌های اصلی بین لوله گازی و گالوانیزه بررسی می‌شود و کاربردهای هرکدام در صنعت و ساختمان مورد بررسی قرار می‌گیرد.

نحوه عایق‌کاری لوله‌های فلزی:

برای جلوگیری از افت فشار، کاهش انتقال حرارت و جلوگیری از خوردگی، لوله‌های فلزی نیاز به عایق‌کاری دارند. این بخش به روش‌های مختلف عایق‌کاری، مواد استفاده شده و نکات مهم در این زمینه پرداخته و تاثیر آن بر کارایی لوله‌ها بررسی می‌شود.

در این قسمت، نتایج به‌دست‌آمده از بررسی تفاوت‌ها و نحوه عایق‌کاری لوله‌های فلزی خلاصه می‌شود و اهمیت انتخاب صحیح لوله و اجرای صحیح عایق‌کاری برای افزایش عمر و کارایی لوله‌ها بیان می‌شود.