سلاح‌های کشتار جمعی در دست ساخت
سلاح‌های کشتار جمعی (WMD) از گذشته تولید و به کار گرفته شده‌اند و برخی از آن‌ها تاثیرات مخربی بر جای گذاشته‌اند. بمب اتمی یکی از نمونه‌های برجسته این نوع سلاح‌ها بود که قدرت ویرانگری بی‌سابقه‌ای را به نمایش گذاشت. اما با پیشرفت فناوری، این سلاح‌ها نیز دستخوش تغییرات زیادی شده‌اند. در کنار سلاح‌های سنتی‌تر، امروزه ابزارهای جدیدی مانند سلاح‌های سایبری و سلاح‌های زیستی با پیچیدگی بیشتر توسعه یافته‌اند و انواع نوین و حتی فرضی از این سلاح‌ها نیز مطرح شده‌اند که به طور جدی مورد توجه قرار گرفته‌اند. در ادامه به بررسی برخی از جدیدترین و آینده‌نگرانه‌ترین سلاح‌های کشتار جمعی خواهیم پرداخت.
سلاح‌های ژنتیکی
سلاح‌های ژنتیکی نسل جدید سلاح‌های بیولوژیکی محسوب می‌شوند که قابلیت هدف قرار دادن افراد با ویژگی‌های ژنتیکی خاص را دارند. با نقشه‌برداری ژنوم انسان، شناسایی ژن‌های مختص گروه‌های قومی خاص ممکن شده و این امکان به وجود آمده که با استفاده از فناوری‌های RNA، ژن‌های مشخصی را مختل کرده و آن‌ها را به عنوان سلاح به کار برد. این سلاح‌ها توانایی از کار انداختن ژن‌های خاص در یک جمعیت خاص را دارند.
امواج پرقدرت مایکروویو
یکی از سلاح‌های پیشرفته امروزی، دستگاهی به نام PHASER است که از امواج رادیویی با توان بالا استفاده می‌کند. این سلاح با انتشار یک میدان الکتریکی به سرعت تجهیزات الکترونیکی دشمن را از کار می‌اندازد یا آن‌ها را تخریب می‌کند. اگرچه تا کنون استفاده این سلاح بیشتر در زمینه دفاعی بوده، اما تصور استفاده از آن در سطح وسیع‌تر و آسیب زدن به شهرها و زیرساخت‌ها نیز امکان‌پذیر است.
انرژی‌های هدایت‌شده
علاوه بر PHASER، کشورهای مختلف در حال توسعه سلاح‌هایی با انرژی هدایت‌شده هستند. این سلاح‌ها برخلاف موشک‌های سنتی که نیاز به پیمودن مسافت دارند، سریع‌تر عمل کرده و با دقت بیشتری هدف‌گیری می‌کنند.
نیروی دریایی ایالات متحده در سال ۲۰۲۰ یک نمونه از این سلاح‌ها به نام Indirect Fire Protection Capability High Energy Laser را معرفی کرد که به مراتب قوی‌تر از نمونه‌های قبلی است.
انرژی جنبشی فراصوتی
پروژه‌ای با نام Project Thor شامل رهاسازی میله‌های تنگستن از فضا با سرعت بسیار بالا است. این میله‌ها بدون نیاز به مواد منفجره، با رسیدن به زمین قدرت تخریبی زیادی خواهند داشت. این سلاح‌ها مشابه بمب‌های استفاده‌شده در جنگ ویتنام هستند که بدون مواد منفجره، تنها با شتاب گرفتن هنگام سقوط تخریب ایجاد می‌کردند.
سلاح‌های ژئوفیزیکی
مدت‌هاست که برخی کشورها در تلاش برای دستکاری شرایط جوی و آبوهوا هستند. به عنوان مثال، چین با استفاده از فناوری “بارورسازی ابرها” توانسته است آبوهوا را در مناطق خاصی تغییر دهد. اگرچه تاکنون شواهدی برای توسعه سلاح‌های ژئوفیزیکی وجود ندارد، اما امکان دستکاری حوادث طبیعی به عنوان سلاحی تخریبی همچنان مطرح است.
سلاح‌های پادماده‌ای
پادماده‌ها از ذراتی با بار الکتریکی و گشتاور مغناطیسی مخالف ساخته می‌شوند و با برخورد ماده و پادماده، انرژی بسیار عظیمی آزاد می‌شود. هرچند در حال حاضر تولید و ذخیره پادماده دشوار است و امکان تسلیح آن وجود ندارد، اما در آینده ممکن است از پتانسیل عظیم تخریبی آن استفاده شود.
سلاح‌های سایبری
جنگ سایبری و حملات به زیرساخت‌های دیجیتال جهان مدرن، می‌توانند آسیب‌های گسترده‌ای به کشورها وارد کنند. حمله سایبری به سیستم‌های برقی و مالی یک کشور قادر است به طور کلی آن کشور را فلج کند و پیامدهای فاجعه‌باری به همراه داشته باشد.
بمب‌های ایزومری
بمب‌های ایزومری از ایزومرهای هسته‌ای مانند ایزومر هافنیوم ساخته می‌شوند که قابلیت ذخیره انرژی بسیار بیشتری نسبت به بمب‌های اتمی معمولی دارند. در حال حاضر، هیچ شواهدی برای فعال‌سازی این ایزومرها به منظور تولید انرژی وجود ندارد، اما گفته می‌شود روسیه در این زمینه تحقیقاتی انجام داده است.
سلاح‌های روانگردان
سلاح‌های روانگردان یا سایکوترونیک می‌توانند ذهن و ادراک دشمن را تحت تأثیر قرار دهند. از طریق امواج مایکروویو، می‌توانند به مغز آسیب برسانند یا صدایی را مستقیماً به سر فرد منتقل کنند و او را دچار تجربه‌های دردناک و آزاردهنده‌ای کنند. در سال ۲۰۱۸، برخی دیپلمات‌های آمریکایی در کوبا دچار آسیب‌های مغزی غیرقابل توضیحی شدند که احتمال داده شد ناشی از این نوع سلاح‌ها باشد.
پهپادهای مجهز به هوش مصنوعی
پهپادها مدت‌هاست در میدان‌های نبرد به کار گرفته می‌شوند، اما با تجهیز آن‌ها به تراشه‌های نورومورفیک و هوش مصنوعی، این پهپادها قادرند بدون دخالت انسان عملیات پیچیده‌ای را انجام دهند. اگرچه این فناوری می‌تواند خطرات زیادی را به همراه داشته باشد، از جمله امکان حمله خودکار به دشمن یا حتی سازندگان خود، اما قابلیت اجرای عملیات بدون از دست رفتن جان انسان‌ها را فراهم می‌آورد.
