آیا در کابین خلبان ضد گلوله است؟
از نمادین ترین هواپیماهای تاریخ هوانوردی گرفته تا هواپیماهایی که در میان جت های مسافربری فراموش شده ای هستند که زمانی آسمان را زینت بخشیده بودند، نمی توان انکار کرد که هواپیماها یک سری شاهکارهای مهندسی باورنکردنی هستند. این لوله‌های فلزی غول پیکر دارای بال می‌توانند مسافر، محموله و موارد دیگر را با کمترین مشکل در مسافت های طولانی حمل کنند. میزان ایمنی به کار گرفته شده در این هواپیماها به اندازه تکنولوژی که آن ها را از زمین بلند می کند، خیره کننده و پیشرفته است. از این گذشته، سفر هوایی، مانند هر شکلی از سفر، می‌تواند به سرعت دچار مشکل شود، بنابراین محافظت از مسافران و اعضای خدمه در صورت بروز خطر بسیار مهم است. برای مثال در مورد هواپیماربایی، دستکم در فیلم ها می بینیم که هواپیماربایان معمولاً در ورود به کابین خلبان به مشکل می خورند. اما آیا امکان ورود به کابین خلبان هواپیما با زور وجود دارد؟
اگر تا به حال با هواپیما پرواز کرده باشید، می دانید که یک سری اقدامات ایمنی وجود دارد که بدون شک با آنها مواجه شده اید؛ مانند ماسک های اکسیژن در صورت کاهش ارتفاع، جلیقه های بادی در صورت فرود هواپیما در یک فضای آبی و البته کمربند ایمنی برای کاهش اثرات تلاطم. یکی از مواردی که برای مسافران عادی چندان واضح نیست، تقویت درهای کابین خلبان برای محافظت از خلبانان است. در دوران مدرن، درهای کابین خلبان می‌توانند در برابر انفجار سلاح‌های گرم کوچک و مواد منفجره نه چندان بزرگ مقاومت کنند، که باعث می شود در دسته ضد گلوله قرار گیرند، اما کاملاً ضد گلوله نیستند. این مستحکم سازی برای مطابقت با مقررات کنونی سازمان بین‌المللی هوانوردی غیرنظامی – کشورهای عضو شامل ایالات متحده، چین، و بریتانیا و سایر کشورها- است. در چند دهه گذشته، تلاش های جدی به منظور ساختن درهایی مستحکم و ضد ورود به زور برای کابین خلبانان صورت گرفته است.
درهای کابین خلبان در طول سال ها به طور فزاینده ای تقویت شده اند
بحث در مورد تقویت درهای کابین خلبان در اوایل دهه ۲۰۰۰، به ویژه پس از حملات ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱ به مرکز تجارت جهانی، افزایش یافت. مقامات دولتی و سازندگان هواپیما با موافقت هم تصمیم گرفتند درهای موجود را به شدت تغییر داده و آن را از وسیله ای برای بی صدا نگه داشتن کابین در طول پرواز به یک ابزار دفاعی تبدیل کنند. برای رسیدن به این هدف جدید، درهای کابین خلبان به گونه‌ای طراحی شده‌اند که تقریباً هر قطعه تا حد امکان بادوام باشد، در حالی که رویکرد لایه‌ای، عبور از این درها را برای مهاجمان احتمالی بسیار دشوار می‌کند.
درهای کابین خلبان هواپیماهای مدرن از چند لایه تشکیل شده است. ابتدا لایه بیرونی است که چیزی بیشتر از یک لایه نازک وینیل است که لایه کاهش نویز را می پوشاند و سپس یک لایه ضخیم از کولار قرار دارد. این همان چیزی است که درب را در برابر گلوله و مواد منفجره مقاوم می کند و همچنین در برابر نیروی ضربه ای تا حدود ۱,۵۰۰ پوند مقاوم است. برای بسته و قفل نگه داشتن در، سه پیچ الکترونیکی به شکلی ایمن به داخل بدنه هواپیما رفته و یک پیچ فعال دستی در بالای در برای محافظت بیشتر به این قفل ها اضافه شده است. اتصال در به هواپیما به کمک لولاهای تقویت شده صورت می گیرد. اگر این برای حفظ امنیت خلبانان در شرایط اضطراری کافی به نظر نمی رسد، باید گفت که اقدامات حفاظتی فراتر از در و لولاهای آن است.
تقویت درهای کابین خلبان فراتر از مواد مستحکم و لولاهای تقویت شده است
چند عنصر اضافی وجود دارد که درهای کابین خلبان را بسیار ایمن‌تر می‌کند. یکی از آنها تحول اخیری است که در سال ۲۰۲۳ و پس از بحث به عنوان یکی از اولویت های دولت بایدن-هریس در سال ۲۰۲۱ رخ داد. طبق دستورالعمل های اداره هوانوردی فدرال، اکنون لازم است که کابین خلبان هواپیماهای تجاری دارای یک مانع ثانویه فراتر از درب بزرگ باشد. ایده این است که این مانع، در زمان هایی که در اصلی باز می‌شود از خلبانان محافظت می‌کند. متأسفانه، این قانون هنوز در مورد هواپیماهای قبلی اعمال نمی شود، فقط هواپیماهای جدید به این مانع ثانویه مجهز می شوند. در صورت تصویب این قانون که هواپیماهای قدیمی را ملزم می‌کند به موانع ثانویه مجهز شوند، این شرایط می‌تواند در آینده تغییر کند.
یکی دیگر از نوآوری های مهم در مورد ایمنی کابین خلبان، سیستم قفل و باز کردن قفل پیچیده ای است که در درهای کابین به کار گرفته شده است. درها را می توان از طریق صفحه کلید با وارد کردن کد امنیتی و در بیشتر موارد با تایید خلبانان باز کرد. دسترسی به کابین خلبان دارای سه حالت است: حالت عادی که در آن در قفل است، اما اگر خلبانان اجازه دسترسی ندهند، بعد از ۳۰ ثانیه خودبخود باز می شود، قفل برای شخصی که از سرویس بهداشتی برمی گردد باز می شود، و قفل شدن در صورتی که صفحه کلید غیرقابل استفاده شده و نمی تواند در را باز کند. در شرایط اضطراری که خلبان ناتوان است، می توان یک کد اضطراری را وارد کرد، که اجازه می دهد زمان محدودی برای ورود به کابین خلبان وجود داشته باشد.
