10 سرنخ که پرده از بی صداقتی آدم ها بر می دارند
راهنماتو – خط باریکی بین صداقت و فریبکاری وجود دارد. گاهیاوقات، افرادی در ظاهر با صداقت هستند اما در واقعیت دارند چهره واقعیشان را از ما پنهان میکنند.
به گزارش راهنماتو، مسئله این نیست که ما شک مرضگونه داریم، بلکه مسئله درک این موضوع است که ظاهر چیزها ممکن است فریبنده باشند. آدمها ممکن است در ظاهر صداقت را به نمایش بگذارند اما نشانههای ظریف همیشه واقعیت را لو میدهند.
آگاهی از این علائم میتواند ما را در برابر آسیب دیدن – از روابط شغلی و حرفهای تا روابط عاطفی – حفظ کند. در این مقاله راهنماتو، با شما 10نشانه را به اشتراک گذاشتهایم که میگویند شخصی در ظاهر با شما صادق است اما آنقدرها که تظاهر میکند، صادق نیست.
1. رفتارهای متناقض دارد
هماهنگی رفتاری، یکی از علائم اصلی افراد صادق است. آنها سر حرفشان هستند و رفتارشان نیز همسو با حرفهایشان است. اما در تعامل با کسی که کاملاً صادق نیست، ممکن است متوجه تناقضهای گیجکننده شوید. داستانها آنها اغلب با هم همخوانی ندارد و رفتارشان اغلب با حرفهایشان تناقض دارد.
این عدم هماهنگی اغلب به دلیل آن است که میخواهند دروغهایشان آشکار نشود. اما کسی که حقیقت را میگوید، چون نیازی ندارد به دنبال راههایی برای مخفیکاری باشد، همیشه بر یک منوال و روش حرف میزند. پس اگر در حرف و عمل افراد عدم هماهنگی را مشاهده کردید، میتوانید فکر کنید که به قدری که نمایش میدهند، صادق نیستند.
هیچکسی کامل نیست و همه ما مثالهایی از ناهمخوانی رفتار و حرفهایمان را داریم. اما اگر این الگو خیلی تکرار شود، باید به مثابه یک پرچم هشداردهنده قرمز آن را در نظر گرفت. اما سعی کنید خیلی هم سریع قضاوت نکنید. نشانهها برای رفتارهای محتاطانهتر با افراد هستند.
2. تماس چشمی برقرار نمی کنند
تماس چشمی اطلاعات زیادی درباره صداقت افراد به ما میدهد. زمانی دوستی داشتم که سعی میکرد موقع بحثهای جدی تماس چشمی برقرار نکند. اوایل تصور میکردم که خجالت میکشد یا معذب است. اما کمکم متوجه شدم که این رفتار همیشه وقتی درباره زندگی شخصیاش صحبت میکند، تکرار میشود. یک روز او اعتراف کرد که درباره شغلش دروغ گفته و درحقیقت در مضیقه مالی شدیدی قرار دارد. او دلش نمیخواست کسی این موضوع را بداند، برای همین همیشه درباره وضعیت مالیاش دروغ میگفت.
او وقتی دروغ میگفت نمیتوانست در چشمان من نگاه کند چون احساس شرم میکرد. بنابراین، بهتر است که به این نکته توجه کنید. البته این روش، با قطعیت نمیتواند دروغگویی را اثبات کند، زیرا برخی به صورت طبیعی یا فرهنگ از برقراری تماس چشمی شرمزده میشوند. اما میتواند به عنوان یکی از علائم مفید در نظر گرفته شود.
3. موقع صحبت کردن صورت شان را خیلی لمس می کنند
وقتی شخصی راست نمیگوید، زبان بدن او اغلب او را لو میدهد. یکی از نشانهها لمس مداوم صورت است. برطبق تحقیقاتی که در زمینه ارتباطات غیرکلامی انجام شده است، افرادی که مدام صورتشان را لمس میکنند، بیشتر احتمال دارد که در حال دروغ گفتن باشند. دلیلش آن است که دروغگویی در ناحیه صورت و گردن احساس خارش یا قلقلک ایجاد میکند که به همین دلیل فرد دروغگو دستش را به سمت صورتش میبرد تا آن را بخاراند.
این نشانه هم به تنهایی نمیتواند اثبات دروغگویی باشد زیرا برخی آدمها عادت به لمس کردن صورتشان دارند. اما اگر به شکل یک الگو تکرار شد یا با نشانههای دیگری جفت شد، میشود روی آن حساب باز کرد.
4. داستان هایشان را زیادی پیچیده می کنند
صداقت همیشگی با سادگی همراه است. شخصی که راست میگوید، نیازی ندارد که جزییات غیرضروری به داستانش اضافه کند. او داستان را همانگونه که رخ داده تعریف میکند. اما شخصی که صداقت ندارد، ممکن است داستانهایش را خیلی پیچیده کند. او به داستانش جزییاتی اضافه میکند که آن را باورپذیر کند که اغلب هم هیچ ارتباطی به اصل موضوع ندارند.
این جزییات غیرضروری معمولاً سرپوشی برای مخفی کردن حقیقت هستند. مثل یک شیشه دودی است که تلاش میکند ذهن شما را از واقعیت منحرف کند. پس اگر داستان شخصی بدون دلیل پیچیده بود، با جزییات و حواشی غیرضروری آمیخته بود، میتوانید در کنار نشانههای دیگر آن را به مثابه یک نشانه هشداردهنده در نظر بگیرید.
بعضی آدمها به صورت ذاتی جزییات را دوست دارند. مهم است که این نشانه را هم در بافت خودش در نظر بگیرید.
5. بی جهت تدافعی عمل می کنند
یک شخص صادق معمولاً در برابر پرسش و انتقاد آغوشش باز است. ان ها احساس نمیکنند که نیاز دارند از خودشان دفاع کنند زیرا وجدانشان آسوده است.
درعوض، شخصی که صادق نیست، اغلب زیادی تدافعی میشود. ممکن است به یک پرسش یا بحث ساده، واکنش افراطی نشان دهد. این شدت از تدافعی عمل کردن اغلب از احساس عذاب وجدان میآید. آنها همیشه در آستانه هستند زیرا دارند تلاش میکنند که حقیقت را مخفی کنند، بنابراین هر سوالی که بخواهد حقیقت را افشا کند، برایشان تهدید است.
اگر شخصی بدون هیچ دلیل روشنی تدافعی عمل کند، میتوان در کنار سایر علائم آن را نشانهای از نبود صداقت دانست. اما یادتان باشد که بعضی آدمها کلاً شخصیت تدافعی دارند.
6. به ندرت همدلی نشان می دهند
همدلی توانایی درک و سهیم شدن در احساسات دیگران است. این ویژگیای رایج در میان افراد صادق و قابل اعتماد است. افراد صادق نسبت به دیگران همدلی صادقاه و اصیل نشان میدهند و رفتارشان این همدلی را به وضوح نشان میدهد.
اما فقدان همدلی میتواند نشانهای از عدم صداقت باشد. اگر شخصی مدام نسبت به حال و احوال و احساسات دیگران بیتفاوت بود یا نمیتوانست احساس دلسوزی خودش را نشان دهد، احتمالاً آنقدرها که نشان می دهد، صادق نیست.
آنها احتمالاً زیادی روی علایق خودشان متمرکز هستند و گرایش به گمراه کردن دیگران برای رسیدن به اهدافشان دارند. این فقدان همدلی به آنها اجازه میدهد که بدون احساس گناه و پشیمانی، دروغ بگویند.
7. مرتب عهدشکنی می کنند
قولوقرارها باید حفظ شوند نه شکسته. اما بعضیها مداوم عهدهایشان را میشکنند. مثلاً قول میدهد سر ساعتی در جایی حاضر شوند اما هرگز نمیآیند. اطمینان میدهند که وظایفشان را انجام میدهند اما بعد متوجه می شوید که انجام ندادهاند. درباره برنامههای آینده قول میدهند، اما هرگز آنها را محقق نمیکنند.
ممکن است اول فکر کنید اشتباه و فراموشی است. اما تکرار این رفتارها، نشان میدهد که آنها صداقت ندارند. شکست عهد و قول، به صورت مکرر و دائمی، نه تنها نشاندهنده آن است که نمیتوانید روی شخصی حساب باز کنید، بلکه نشان میدهد آن شخص هیچ احترامی برای زمان و احساسات شما قائل نیست.
8. زیادی جذابیت دارند
جذابیت یا کاریزما، میتواند مایه خوشحالی باشد و افراد کاریزماتیک هم اغلب دوستداشتنی هستند. اما زیاد از حد کاریزماتیک بودن، گاهی سرپوشی برای مخفی کردن حقایق است. زمانیکه شخصی زیادی جذاب و کاریزماتیک ظاهر میشود، احتمالش هست که دارد سعی میکند از دیگران سوء استفاده کند. این جذابیت در خدمت منحرف کردن اذهان و روشی برای منحرف کردن توجهها از رفتارهایشان است. آنها میخواهند با خلق تأثیر مثبت، کلاً دیگران را از بیصداقتی خودشان منحرف کنند.
یادتان باشد همه افرادی که کاریزما دارند، عدم صداقت ندارند. اما اگر زیادی جذابیت داشتن با سایر نشانههای این فهرست جور شد، میتوانید به طرف شک کنید.
9. دیگران را مقصر می دانند
قبول مسئولیت رفتارها و اعمال، از صداقت اشخاص است. آنها خطاهایشان را میپذیرند و از این خطاها یاد میگیرند. در نقطه مقابل، شخصی که صداقت ندارد، ممکن است مکرراً انگشت اتهام را به سمت دیگران بگیرد. آنها همیشه بهانهجویی میکنند و مسئولیت رفتارشان را نمیپذیرند.
این مقصرجویی معمولاً یک مکانیسم دفاعی است. با متهم و سرزنش کردن دیگران، توجه را از خطاها و شکستهای خودشان منحرف میکنند. اگر شخصی به ندرت انتقاد را میپذیرد و درعوض، مدام انگشت اتهامش به سمت دیگران است، میتوانید آن را نشانهای از فقدان صداقت بدانید. آدمهای صادق به جای گشتن به دنبال مقصر، مسئولیت اشتباهاتشان را میپذیرند.
10. تاریخچه بی صداقتی دارند
رفتارهای گذشته معیارهای مناسبی برای پیشبینی رفتارهای آینده هستند. اگر شخصی قبلاً بیصداقتی نشان داده است، احتمال اینکه باز هم بیصداقتی از او سر بزند، وجود دارد. حتی اگر حالا باصداقت به نشر برسد، گذشتهاش مملو از دروغ و فریبکاری بوده که باید به مثابه هشدار و پرچم قرمز در نظر گرفته شود. درواقع چنین افرادی در صورت مهیا بودن شرایط بیصداقتیشان را تکرار میکنند.
معنایش این نیست که آدمها نمیتوانند تغییر کنند. اما باید حواستان بیشتر جمع باشد.