نشسته ام کنار شومینه

مثل سربازی که انگار پاهاش روو مینه

آره منم سرباز تو

که مینوشت هر شب نامه واسه تو ، واسه تو

میکشتم یه روزی این دردا

از پیش تو میرم همین فردا

خوش باشه دلت به چشمای هیزش

بلیط برگشتن من اینجا رووی میزه

تووی تاریکی شب میگردم دنبال روشنایی

حیرونم از این که تو کدوم ورایی

دل من ، واسه تو تنگ شد

اون چشمات کابوس هر شبم شد