هر روز این زندگی، بی تو چه سخت میگذره

روزا توو فکر تو، شباش هم غمگین تره

ماها گذشت و رفتش، تکرار هر شب و روز

حیف از این دل من، دلو خرج تو کرده

نمیدونم چند سال باید، دوریتو من ببینم

کاش بشه یه خواب باشه، بیدار شم و خواب دیگه ای ببینم

بدون تو دنیا برام، شده دیگه یه کابوس

هیشکی شبهت ندیدم، نیستی پیشم تو افسوس

زندگی گفت که آخرش، چه بُوَد حاصل من

عشق فرمود ببینم تا چه گوید دل من

عقل نالید کجا حل شود این مشکل من

مرگ خندید که در منزل من منزل من

روز مرگم هر که شیون کند، از من دور کنید

همه را مست و خراب مِی و انگور کنید

مرد غسال مرا سیر شرابش بدهید

مست مست از همه جا حال خرابش بدهید

بر مزارم نگذارید بیاید با واعظ

پیرِ میخانه بخواند غزلی از حافظ

جالی تلقی به بالای سرم دَف بزنید

شاه بی رقص کنان جمله شما کَف بزنید