یه مدته که سردی؛ اصلا نگام نکردی

یه جوری میری انگار؛ قراره بر نگردی

یه مدته که ساکت، گوشه ی خونه بوده

از اون روزای اول حسی اصلا نمونده

همین الانش حالم بده کنارم باش عذابم نده

تو نباشی خنده ام کمه دنیام میشه مثه ماتم کده

همین الانش چشمام تَره؛ بمون نذار که قلبت بره

تو نباشی قلبم پُره از غم و غصه و دلهره

به تنهاییم عادت نده، که تنهایی واسم بده

دلم بی تو غرق غمه، طاقت من خیلی کمه

نباشی غصه دورمه، جدایی کابوس منه

نباشی تلخه زندگی، بردن من مُسَلمه