حسم به لحجه های ...
بدجور انگ زده به چنگ ...
پیش چشمام تو تاریکیه عمری
گوش نمیکنه چرا با اینکه ما گفتیم
که مرگشون دیگه نزدیکه
اونایی که دورمون زدن شبی که
یه کار میکنه که تو چشام پر التماس
دیگه نمونده تو وجودم ذره ای احساس


تو چه میدونی تو خوابای من چیا میگذره
کی دم پر تبره که از تیغ جلاد تیز تره
تو ناو ما مقدار خون از قتلگاه بیشتره
پیش نره بهتره هوش از سرت یه چند سالی میپره
رحم نکردیم به بشر اگه آدم باشم شروع بشه زندگی از سر
بدون ریسکو خطر با تبر میزنم گردن حوا تموم بشه این شر
خودمو تیکه تیکه میکنم لا چنگال و دندون گرگا
که حتی ردی نمونه از استخونامو دنیا
آروم تر بشه واسه جغدا
واسه زمین تو قرون وسطا
واسه صدا پرنده ها تو صبح ها
اسرار عجیب غریب دُر ها
قدم من از دل یه درخت پیره که زل زد تو چشمام
باز خواست از این از این درخت سر سبزش رو بنا
شکافتو اولین پیکم تو جنگل رویا شد یه ندا تو صدام
کمه حرفشون تزریق شه تو کلام


کاش انسان این همه ... نبود
کاش پر تنهایی میموند گنبدکبود
کاش نبودیم بشن حیوونا نبود
کاش به زمین نمیومدیم
Ni3music/نایس موزیک
دیگه نه نه نمیشه ایهام چندگانه
به ریشه وصله به پیش صدگام همیشه
سرانجام نتیجه ی آتیش تو رگام ضربه ی هیجانم بوم رو تیشه
از هر طرف سعی میکنن دشمن بشن باهام
ولی بازم دارن دست میگیرن تو جای پام
فلوهام جون میگیره از سفرهام تو شب
راحته بین نفرت تو نفس هام
با کلمه روح خشمگین و سرگردون که گاهی
میشینیم باهم آرزو میکنیم واسه تباهی انسان
دشمن اصلی طبیعت کشتن تو وجود تو غریزس
میبینم گاهی شبا تو خواب سپر و نیزه و کمان
میخواد مادر طبیعت از اونا که دمده شده اسمش واسه جوونا
واسه ساختن فکر مثبت نمونا
طمع و حرص مال ریختن تو جونا