خودم مثل یه ساعت بی عقربه

که از همه دنیا یه جورایی عقبه

دیگه نه اعتمادی دارم به کسی

نه دیگه حالم خوبه همش دلواپسی

من که باورامو از دست دادم

لعنتی آخه چقدر من ساده ام

چشای تو همه ی دنیام بودو

حالا از چشم تو هم افتادم

آروم آروم یواش یواش ، فهمیدم دوسم نداشت

منی که همه چیزمو ، ریخته بودم به پاش

اصلا واسش مهم نبود دیوونه میشم

رقتش ولی فکرش هنوز اینجاعه پیشم

چقد راحت ازم برید ، رفتو آرزوهامو اصلا ندید

پشت پا زدو شکست و رفت

روو دل من همه درارو بست و رفت

منه دیوونه رو دیوونه تر کرد

رفتو غمش رووی این دل اثر کرد

اون میدونست که من چقد میخوامش

چه راحت رفتو من رو برد از یادش