توو سیلاب دوتا چشمات ، یه مروارید بی خونم

توو جنگ نابرابر با نگات انگار ، یه ماهی زیر صد آوار و ویرونم

تو‌و گرداب همون موهات ، من یه صیادم تو یه فانوس

همش دنبال تو بودم ، توو گرادابِ این اقیانوس

من از گرمای آغوشِ تو این سرما رو کشتم

مث قلبت یه دنیارو گرفتم تووی مشتم

تو از ویرونیه چشمام یه آبادی رو ساختی

مث خاکی برای گل، با تو رو به رشدم

تو. عمق لحن گیراته

من هرچی آرزو کردم

تموم عمر من دارم

به دنبال تو میگردم

به دنبال تو میگردم

حتی الآن تو این لحظه

که تو باور کنی عشقم

چشمای تو بی مرزه