تو که مرد نیستی ، پُره درد نیستی

نمیدونی حالِ یه مردو

پُر بغض نیستی ، گفتی وای میستی

نمیفهمی معنی دردو

آره بیقراره ، دلم بی تو آروم نداره

میری و تنهاش میزاری ، میمونه با غم بیچاره

گفتی موندنت تکراری شد ، تحملت اجباری شد

جامو دادی به غریبه و اگه اون برات موندنی شد

میدونم ، برنمیگردی ولی داغونم

به هوای دیدنت حیرونم ، زیر بارونم و باز ویرونم

باز امشب ، زد خیالت به سرم دیوونم

پای خاطراتمون میمونم ، تا نفس توو سینه مه میخونم