روزی به گوشت میرسونن که؛ چه حال تلخی دست من دادی

از ارتفاعی که تهش درده، پاهامو بستی و هُلم دادی

روزی به گوشت میرسونن که؛ از بعد تو دنیاشو ول کرده

میخواد فراموشت کنه اما، انگارخود فراموشی و گم کرده

هرشب به قلبم، وعده میدم که

فردا رو دیگه فکر تو نیستم

فردا که میشه مطمئن میشم

این وعده هارو هم بلد نیستم

روزی که از من با خبر میشی، رد شو نذار از خنده هات کم شه

اون خنده ها دنیای من بوده، دنیام نباید مات و کم رنگ شه