معنی ایرانی باستان زبان های در دیکشنری فارسی چیست؟
در این مطلب از سایت انتخاب روز پاسخ دقیق ایرانی باستان زبان های در دانشنامه آزاد واژگان فارسی را پیدا خواهید کرد.
ایرانی باستان زبان های در دانشنامه آزاد فارسی:
ایرانی باستان، زبان های
مجموعۀ زبان های یکی از دو گروه بزرگ آریایی ها که در هزارۀ ۲پ م در فلات ایران در مناطق مختلف سکونت داشتند. گروه بزرگ دیگر، شاخۀ هندی بود که با مهاجرت آریایی ها از راه افغانستان به طرف شمال غرب هند و سکونت در هند مشخص می شود. زبان های هندی و ایرانی از کهن ترین زبان های خانوادۀ هندواروپایی اند. ایرانی باستان زبان مشترک اقوام ایرانی بود که تا زمان فروپاشی شاهنشاهی هخامنشی در قلمرو بسیار گسترده ای رواج داشت. بدین ترتیب دورۀ زبان های ایرانی باستان از آغاز تا قرون ۴ و ۳پ م را دربر می گیرد. از زبان های ایرانی باستان دو زبان مکتوب مهم برجای مانده است که برای شناختن ویژگی های ایرانی باستان باید به آن ها مراجعه کرد. این دو زبان فارسی باستان و اوستایی هستند. نخستین سند سنگ نوشتۀ سه زبانۀ داریوش در بیستون در ۵۲۰پ م است که برای نخستین بار خط میخی برای فارسی باستان به کار رفت. زبان دیگر که در متن اوستایی در دسترس است، مرحلۀ پیشین زبانایرانی باستان، یعنیزبان هندوایرانی است. از این رو با مقایسۀ اوستایی و سنگ نبشته های بیستون با متون وِدایی می توان مسیر تحول زبان های ایرانی باستان را بازشناخت.
wikijoo: ایرانی_باستان،_زبان_های
نوشته معنی ایرانی باستان زبان های در دیکشنری فارسی چیست؟ اولین بار در انتخاب روز. پدیدار شد.