میشه رفت راهو ؛ تک و تنها
با یه کوله باره غم
که هدیه ی دنیاست به من
میشه رفت و ندید ؛ کی از پشت بوم پرید
نداره ارزش رفیق ؛ موندن رو لبه ی تیغ
تشنم ؛ سیرابم کن از درد
بیدارم کن از مرگ ؛ لبریزم کن از اخم
درگیرم کن از عمد
♬♬♬♬♬♬♬♬♬♬♬♬
♬♬♬♬♬♬♬♬♬
من خودم خواستم ؛ که تو قفس واستم
کلی ذهنمو ساختم ؛ تا روبروت واستم
بگم چرا گیر میدی ؛ تو خودت چی دیدی
هنوزم درگیر همینی ؛ تا کنیم آدم معمولی زمینی
یه بچه پر رو قدیمی ؛ نمیشه با این داستانا زود صمیمی
پس همون بهتره دور بزنی ؛ شاید خورشید یه لحظه نبینی
با توام آهای ای سیارم ای زمین