سرما زده احوال این دیوونه رو

یک شهر میدونه که حالش ناخوشه

اما توعه بیرحم بی تفاوتو

این دل هنوزم میخواد پیدا کنه

شب ها که تو چشماتو میبندی و من

با فکر تو دنیامو روشن میکنم

انگار بی معنا میشه زندگی

هربار که از خودم تورو کم میکنم

چه شب هایی که رفتو  ، چه روزایی گذشته

چه بی ترانه واژه واژه ها موندن پُر از شعر

چه سخت اومدی و بعد چه آسون رفتی اما

چه فرقی میکنه حالا اصلا کی بود مقصر

دل کندیو رفتی عطش رسیده بِم

فکرم تا خاطراتو خاکستر کنه

یک بار کافیه ببینمت که باز

دوریتو این فاصله واضح تر کنه