یه شب اومد و رفت یه سر به ما زد و رفت

با من خوب نشد حالش

دلم آروم نشد حریف بارون نشد

میرم شهرو دنبالش

توو دلم خونه کرد یه شهرو دیوونه کرد

بر در آسمون تار شد

منو تنها گذاشت روو چشمام دریا گذاشت

قلبم با غمش یار شد

اگه بارون بزنه ویرون شه داغون شم

شایدم بعد چشاش من خود بارون شم

تووی اِیوون دلم کسی نمیشینه

گلِ باغ دلمو دیگه کی میچینه

روو زمین برگای درد شهرو گرفته خزون

منو این کوچه ی سرد زیر نور آسمون

وای کجایی دلبر ابرو کمون

آخه طاقت ندارم دیگه دوریت بده نه

دختره شهر بهار زیبای شرقی من

از جدایی دیگه تو حرفی نزن