حالو روز مرا که نمیدانی

چه بگویم من تو نمی مانی

جانِ من را برد تب چشمانت

آسمان دلم مانده بی ماهت

در هوایت بی قرارم بی قرارم من

من چرا بی عشق تو آرام ندارم ندارم من

دل سپردم من به دریا اما افسوس بِرکه ای دیدم

بی تو تنها ماندم و از باغ عشقت گل غم چیدم

می خواهی از نگاه من اشک سردم چشم بپوشانی

تا کِی باید به جای من در کنارت غریبه بنشانی

قلب بیمار من تاب ندارد دِگر

در همین شب ها بی تو می میرد آخر سر

آن شبی که حتی برگشتت ندارد اثر