هر وقت دلت گرفت بزار ، غصه ات بریزه تو تنم

که حرفای نگفتنیت ، بباره روی پیرهتم

کوهم ولی قد غمت ، آتشفشونه توو دلم

سنگ صبورتم ولی ، دردات میمونه روو دلم

با اون چشای قرمزت ، با اون چشای بارونیت

هر بار شکنجه ام میکنی ، اما خودت نمیدونی

باید قوی باشم که تو ، روو شونه هام گریه گنی

اصلا به دنیا اومدم ، تا تو بهم تکیه کنی

باید قوی باشم ولی ، اشکات زمینم میزنه

بغصت مثه غرورمه ، سخته ببینم بشکنه