ای خدا این وصل را هجران مکن

سرخوشان عشق را نالان مکن

بر درختی کآشیان مرغ توست

شاخ مشکن مرغ را پران مکن

باغ جان را تازه و سرسبز دار

قصد این مستان و این بستان مکن

ای خدا این وصل را هجران مکن

سرخوشان عشق را نالان مکن

چون خزان بر شاخ و برگ دل مزن

خلق را مسکین و سرگردان مکن

بر درختی کآشیان مرغ توست

بر درختی کآشیان مرغ توست

شاخ مشکن ، شاخ مشکن ، مرغ را پران مکن

شاخ مشکن ، شاخ مشکن ، مرغ را پران مکن

باغ جان را تازه و سرسبز دار

قصد این مستان و این بستان مکن

کعبه اقبال

کعبه ی اقبال این حلقه است و بس

کعبه ی اومید را ویران مکن

نیست در عالم ز هجران تلختر

هرچه خواهی کن ولیکن آن مکن