تقاصِ چی رو میگیری که تا اینجا کشوندیمون

کجای راهُ کج رفتی که تا اینجا رسوندیمون

اگه من جای تو بودم میونِ این همه دردم

یه روز از چشمِ این مردم تورو پنهون نمیکردم

تو رفتی بعد تو حالم یه حالی مثلِ مردن بود

تو هم تنها شدی اما کجا حالت مثلِ من بود

اگه دلگیری از دنیا منم مثلِ تو آشفته ام

ولی من جای تو بودم به مردم راست می گفتم

یه دردی سوخت تو سینه ام که تو از خاطرَم بردی

من اون زخمی رو خوردم که تو از حس کردنش مُردی

تو رفتی بعد تو حالم یه حالی مثلِ مردن بود

تو هم تنها شدی اما کجا حالت مثلِ من بود