از ظهر عطش تا شام غریبون

بی قرار توام از آتیش خیمه تا چشمای گریون

بی قرار توام از کوزه هایی که پُر از وهم و سرابه

منه عاشق ، منه عاشق بی قرار توام

از چشمای دلتنگی که تشنه رو به خوابه

منه عاشق ، منه عاشق بی قرار توام

از ظهر عطش تا شام غریبون

بی قرار توام از آتیش خیمه تا چشمای گریون

بی قرار توام از کوزه هایی که پُر از وهم و سرابه

منه عاشق بی قرار توام

از عهد و وفایی که دائم در گریزه

تا خورشید و ماهی که مونده روی نیزه

از دست علمداری که روی مَشک نشون شد

ده روز محرم غم ِ تاریخ جهان شد

از ظهر عطش تا شام غریبون

بی قرار توام از آتیش خیمه تا چشمای گریون

بی قرار توام از کوزه هایی که پُر از وهم و سرابه

منه عاشق بی قرار توام