ای خانه خوش نباش که این باد بی پدر
از پنجره گریخته و از در آمده
پیکی بزن که باز در این چرخه شکست
آیینه زیر چکش آهنگر آمده
پیکی بزن که باز هم این موج سنگ دل با مشت باز رفته و با خنجر آمده
چگونه یخ زده جانم که مثل آدم برفی دهان خنده ندارم
دلم چگونه گرفته که میتوانم از امروز هزار سال ببارم
هرکس که ما بدون چَرا گله اش شدیم
یک شب به کوه رفته و پیغمبر آمده
جنگ است زندگی و چه جنگی که در دلش فرمان برای کشتن همسنگر آمده
اینگونه زیر تیغ مرا زجرکش مکن
جان مرا بگیر که صبرم سر آمده
چگونه یخ زده جانم که مثل آدم برفی دهان خنده ندارم
دلم چگونه گرفته که میتوانم از امروز هزار سال ببارم